آیت الله میرزا عبدالکریم حق شناس «لایزال العبد یتقرب الی بالنوافل حتی احبه». (کنزالعمال/1155) خداوند علیِّ اَعلی ( جلَّ و عز)میفرماید ، بنده‌ی من با نوافل چنان به من تقرب پیدا می‌کند، تا آنجا که محبوب من می‌شود و وقتی چنین شد؛ گوشش، گوش خدا می‌شود. چشمش، چشم خدا می‌شود. زبانش، دستش، پایش، همه‌ی جوارح، سر تا پا خدایی می‌شود، باباجان!