هر کس از یاد من غافل شود و مرا از یاد ببرد زندگی را بر او تلخ خواهم کرد و روز قیامت ، او را به حالت نابینا در صحرای محشر حاضر خواهم کرد.
عقیق: قال الله تعالی :« ومن اعرض عن ذکری فان له معیشة ضنکا و نحشره یوم القیامة اعمی »(طه/124)هر کس از یاد من غافل شود و مرا از یاد ببرد زندگی را بر او تلخ خواهم کرد و روز قیامت ، او را به حالت نابینا در صحرای محشر حاضر خواهم کرد.
و در سوره ای دیگر می فرماید : « ومن یعش عن ذکر الرحمن نقیض له شیطانا فهو له قرین » ( زخرف / 36 )
خداوند در این آیه یک قانون کلی برای ما بیان می کند و می فرماید یکی از قانون های طبیعت این است که تا انسان به یاد خداست مشکلی نیست اما به محض اینکه از یاد خدا کناره گیری کرد ،شیاطین اطراف او را خواهند گرفت و از راه بیرون خواهند برد .
برای فهم بهتر این آیه به این مثال توجه کنید :
نیروی انتظامی به ما می گوید اگر برای مسافرت از جاده های اصلی حرکت کنید به مشکلی برخورد نکرده و به سلامت به مقصد خواهید رسید اما اگر از بیراهه بروید هر لحظه امکان دارد که اشرار و راهزنان راه را بر شما ببندند و شما را از راه اصلی دور کنند که دیگر دستتان به راه اصلی نرسد .
این یک قانونی است که همه ما خودمان را موظف به انجام آن می دانیم چرا که از عواقب آن می ترسیم .
بنابراین خداوند هم با این آیه به عواقب غفلت هشدار می دهد و می فرماید : اگر از یاد خدا غافل شدید هر لحظه امکان دارد شیاطین جن و انس راه را بر شما ببندند و شما را از حقیقت دور کنند.
منبع:اندیشوران
211008
