عقیق: دین اسلام در دیدگاه برخی دین غم و اندوه است و اثری از شادی و نشاط در آن دیده نمیشود، این در حالی است که دین اسلام دستورات زیادی در مورد شادی و نشاط در امور دینی و دنیایی دارد و روایات فراوانی از شوخطبعی و بشاشی معصومین در برخورد با دیگران حکایت دارد.
اتفاقا در همین روایت از امام کاظم (ع) بر این نکته مطرح شده است که از شادی و سرور برای امور دین خود کمک بجویید؛ یعنی شادی و سرور باعث میشود انسان نه تنها امور دنیا، بلکه امور دین را نیز بهتر انجام دهد. حتی امیرالمؤمنین (ع) پا را فراتر گذاشته و فرمودهاند: هر عضوی از اعضای بدن احتیاج به استراحت دارد؛ یعنی برای عضو عضو بدن باید استراحت و تفریح در نظر گرفت.
همچنین آزار و اذیت دیگران اگر در قالب شادی و سرور باشد، میتواند آسیبزا باشد، مثل بوق زدن در کارناوالهای عروسی.
در
مورد جشنها دو بحث وجود دارد؛ یکی در مورد جشنهای غیر مذهبی مانند عروسی
و ... دیگری در مورد جشنهای مذهبی. در مورد عروسی در روایات ولیمه وارد
شده است؛ یعنی کسی که عروسی میکند خوب است غذایی به عنوان ولیمه به مردم
بدهند و آنها را در شادی خود شریک کند، این اطعام باعث افزایش مهر و عطوفت
هم میشود.
آداب جشنهای اهل بیت (ع)
اما جشنهای مربوط به اهلبیت (ع) و اعیاد مذهبی مقداری با جشنهای دیگر تفاوت دارد و باید شئون اهلبیت (ع) در آن رعایت شود. در این مجالس علاوه بر اینکه نباید حرام اتفاق بیفتد، همچنین هر عملی که مخالف با شأن اهلبیت (ع) باشد نیز حرام است و معمولا فقها روی همین مسئله فتوا میدهند. به عنوان مثال بعضی فقها مثل مرحوم آیتالله تبریزی کف زدن در مجلس اهل بیت (علیه السلام) را دارای اشکال دانسته ولی در مجالس دیگر نه.
منبع: خبرگزاری دانشجو
211007