پرهيز از انباشت ثروت؛
امکانات و برخورداري هاي ماديِ سرشار، مال و ثروت انبوه، مقام و جايگاه عظيم اجتماعي و...، همه و همه گوشه اي از آمال و آرزوهاي بشري است ولي آيا مي تواند به تمامي آنها دست يازد و در دوره کوتاه حيات دنيوي، به آنها برسد.
عقیق: آرزوهاي آدمي پايان ناپذير است ولي با يک نگرش عقلاني _ با تکيه بر آموزه هاي اخلاقيِ به جا مانده از سوي رهبران ديني _ مي توان به آنها سو و سمت صحيح و منطقي داد.امکانات و برخورداري هاي ماديِ سرشار، مال و ثروت انبوه، مقام و جايگاه عظيم اجتماعي و...، همه و همه گوشه اي از آمال و آرزوهاي بشري است ولي آيا مي تواند به تمامي آنها دست يازد و در دوره کوتاه حيات دنيوي، به آنها برسد و خويشتن را از آثار و فوايد زودگذر آنها سيراب سازد؟! و بر فرض دستيابي به اين خواسته ها، آيا صلاح و سعادت وي در گرو وصول به چنين مراتب و آرزوهايي است؟
پاسخ به اين پرسشها، نه تنها با بهره گيري از داده هاي وحياني بزرگان دين ميسور است که واقعيتهاي کنوني جامعه نيز، توان پاسخگويي به اين تأملات را دارد. چه بسيار آرزوهايي - همچون موارد بالا- که جامه عمل نپوشيده و با فرا رسيدن اجل و مرگ فرد، براي هميشه به بايگاني خواسته هاي بي حدّ وحصرِ بشري فرستاده شدند و خود درس عبرتي براي ديگر انسانها گرديده اند.
اما گذشته از عينيات جامعه، رهبران ديني و از جمله پيامبر اعظم (ص) در فرازهاي گوناگون سخن و سيره نوراني خويش، مردم را از بي نتيجه ماندن اين سطح از آرزوها و يا تأثير نامطلوب آنها در به غفلت کشاندن انسان، مطلع ساخته و هشدارهاي لازم را به آنان ارائه نموده اند. آرزوي برخورداري از ثروت انبوه و بي نهايت، از جمله اين موارد است.
روزي رسول خدا (ص) با جمعي از بياباني عبور مي کردند، در اثناي راه به شترچراني رسيدند. فردي را فرستاده تا قدري شير از وي بگيرد. شترچران از دادن شير امتناع کرد و در پاسخ گفت: شيرهاي موجود در پستان شترها، براي صبحانه قبيله و شيرهاي دوشيده شده براي شام آنهاست.
پيامبر (ص) در حقّ او دعا کردند و از خداي متعال خواستند که مال و فرزندان او را زياد کند. سپس از آن محل گذشته و به گوسفند چراني رسيدند. پيامبر (ص) کسي را فرستاد تا از او شير بخواهد. چوپان گوسفندها را دوشيد و با آن شيري که در آن ظرف حاضر داشت همه را در ظرفِ فرستاده پيامبر (ص) ريخت و يک گوسفند نيز به همراه آن براي حضرت فرستاد و عرض کرد: فعلاً همين مقدار آماده است. اگر اجازه دهيد بيش از اين تهيه و تقديم کنم؟ رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) در حق او دعا کرده و از خداي متعال خواستند که به اندازه نياز او روزي عطا فرمايد.
فردي از اصحاب عرض کرد: اي رسول خدا در حقّ آنکه شير نداد، دعايي کرديد که همه ما دوست داريم و در باره کسي که در حقّ شما محبت کرد و به شما شير داد دعايي کرديد که هيچيک از ما دوست نداريم.
پيامبر (ص) فرمودند: "مال اندکي که نياز زندگي را برطرف سازد، بهتر از ثروت انبوهي است که انسان را غافل نمايد". حضرت در ادامه چنين دعا فرمودند:" خدايا به محمد و فرزندان او به اندازه کافي روزي عطا فرما" [1].
به هر تقدير،ثروت و امکانات، عناوين و القاب گوناگون دنيوي و... ماداميکه در حدّ کفايت و نياز باشد، مي تواند موجب سعادت آدمي گردد ولي افزون بر آن، جز مانعي در مسير رشد و تکامل وي به شمار نمي آيد.
پي نوشت:
1)عن علي بن الحسين عليه السلام قال : مر رسول الله صلي الله عليه وآله براعي إبل فبعث يستسقيه فقال : أما ما في ضروعها فصبوح الحي ، وأما ما في آنيتها فغبوقهم ، فقال رسول الله صلي الله عليه وآله : اللهم أکثر ماله وولده . ثم مر براعي غنم فبعث إليه يستسقيه فحلب له ما في ضروعها وأکفأ ما في إنائه في إناء رسول الله صلي الله عليه وآله وبعث إليه بشاة وقال : هذا ما عندنا ، وإن أحببت أن نزيدک زدناک قال : فقال رسول الله صلي الله عليه وآله : اللهم ارزقه الکفاف . فقال له بعض أصحابه : يا رسول الله دعوت للذي ردک بدعاء عامتنا نحبه ودعوت للذي أسعفک بحاجتک بدعاء کلنا نکرهه ، فقال رسول الله صلي الله عليه وآله : إن ما قل وکفي خير مما کثر وألهي ، اللهم ارزق محمدا وآل محمد الکفاف. بحار الانوار، جلد72، صفحه61، حديث 4.
منبع:جام
211008
