چهل و دومین سوره قرآن، سوره شوری است.
عقیق:چهل و دومین سوره قرآن، سوره شوری است. در آيه 38 اصل اجتماعى شورا در امور اجرائى، از صفات مؤمنانى به حساب آمده كه اهل تقوا و نماز و انفاق و هميارى هنگام ستمديدگى مى باشند؛ « وَالَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَمْرُهُمْ شُورَى بَيْنَهُمْ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ؛ و كسانى كه [نداى] پروردگارشان را پاسخ [مثبت] داده و نماز برپا كرده اند و كارشان در ميانشان مشورت است و از آنچه روزيشان داده ايم انفاق مى كنند.»
محور اين سوره، وحى و محتواى پيامهاى آن است و حالت پذيرش يا انكار مردم نسبت به آن و برخى از نشانه هاى خدا و نيز نتايج اعمال و راه مستقيم الهى بيان شده است و باز، پژواکی به آخرت و سراى ابدى در آن جهان، و همچنين بيان بعضى از نعمتهاى الهى.
اين سوره مكى كه 53 آيه دارد يكسال قبل از هجرت نازل شده است.
منبع:جام
211008
