«امروز ما دیگر انقلاب کردیم، روضه دیگر لازم نیست!» از غلطهایی است که تو دهن ها انداختند. مثل این است که بگوییم «امروز ما انقلاب کردیم دیگر لازم نیست نماز بخوانیم!» انقلاب برای این است؛ انقلاب کردیم که شعائر اسلام را زنده کنیم نه انقلاب کردیم که شعائر را بمیرانیم.(1)

*

زنده نگه داشتن عاشورا یک مسأله ی بسیار مهم سیاسی - عبادی است... یک شعار الهی است، عزاداری برای شهیدی که همه چیز را در راه اسلام داده، یک مسأله ی سیاسی است؛ یک مسأله ای است که در پیشبرد انقلاب سهم بسزایی دارد... این مظاهر و مشاعر و اموری که در اسلام به آن سفارش شده، باید فکر کنید که اینها یک مسأله ی سطحی نبوده است... خیر! ما ملّت گریه ی سیاسی هستیم؛ ما ملتی هستیم که با اشکها، سیلْ جریان می دهیم و خرد می کنیم سدّهایی را که در مقابل اسلام ایستاده است.(2)

*

این مجالس را حفظ کنید، همه ی مجالس که اجتماعات دینی هست، اجتماعات اسلامی هست؛ اینها اسلام را در قلوب ما زنده نگه می دارند؛ جماعات را حفظ کنید؛ جمعه را حفظ کنید، اعیاد اسلامی را؛ شعائری که در آن هست حفظ کنید و مجالس عزا را با همان شکوهی که پیشتر انجام می گرفت و بیشتر از او حفظ کنید.(3)

پی نوشت:

1. صحیفه ی نور، ج 13، ص 156.

2. همان، ص 156 و 157.

3. همان، ص 158.