عقیق:حجت‌الاسلام والمسلمین سیدهاشم بطحائی گلپایگانی با بیان این‌که «بین وقف و نذر تفاوت‌های زیادی وجود دارد» اظهار کرد: در وقف موقوفه باید ماندگاری خود را حفظ کند و فایده آن را تمام نسل‌ها ببرند. چیزی که از بین می‌رود را نمی‌شود وقف کرد. در وقف ماندگاری حرف اول را می‌زند ولی در نذر این گونه نیست.

وی تاکید کرد: مثلا مواد خوراکی که تمام می‌شود را نمی‌شود وقف کرد. در وقف افراد باید از منافع آن بهره ببرند. به عبارت دیگر منفعت را نمی‌شود وقف کرد بلکه عین را می‌توانیم وقف کنیم مثلا زمین، خانه، باغ و یا امثال اینها شامل وقف می‌شود. ولی در نذر ما می‌توانیم مواد خوراکی مثل شیر، حلیم، آش و غیره را نذر کنیم. بنابراین بین وقف و نذر یک فرق ماهوی و اساسی وجود دارد. مهم‌ترین فرق وقف و نذر هم همین است.

گلپایگانی افزود: پس باید دقت کنیم در نذر لازم نیست موضوع ثابت و پایداری را تا ابد دنبال کنیم. اما در وقف باید آن موضوع ما کاملا ثابت و تا زمانی که آن مورد وقف وجود دارد ادامه دار باشد. وقف پس‌اندازی است که تا ابد برای انسان باقی می‌ماند مخصوصا اگر نیت فرد واقف خالص باشد.

وی ادامه داد: طبق آیات قرآنی آنچه را که خود فرد می‌خورد و می‌پوشد از بین‌ می‌رود ولی آن چیزی را که وقف می‌کند برایش باقی می‌ماند. وقف فقط مختص به افراد ثروتمند نیست بلکه هر کسی به اندازه وسعش می‌تواند از کوچکترین چیزها وقف کند.

این استاد حوزه و دانشگاه گفت: در وقف کردن نیز باید دقت کنیم تا وقتی که وارث است نمی‌شود چیزی را که مازاد ندارد وقف کنیم، یعنی نباید وارث را از ارث محروم کنیم اما کسی که وارثی ندارد و یا دارایی او از حد وارثانش بیشتر است یعنی به تعبیری اضافه بر وارث دارد می‌تواند دارایی خود را وقف کند.

منبع:ایسنا

211008