عقیق:بر اساس آیات قرآن كریم با ایتام باید به نیكی و مهربانی سخن گفت و به آنها به
شیوه پسندیده اطعام و پوشاك داد و آنها را همه جا گرامی داشت و به آنها پناه داد و
هیچگاه آنها را نباید آزرد و یا با قهر آنها را از خویش دور نمود، قرآن كریم می
فرماید: «و هر گاه خويشاوندان يتيمان و مستمندان در تقسيم [ارث] حاضر شدند [چيزى]
از آن را به ايشان ارزانى داريد و با آنان سخنى پسنديده گوييد.»(نساء، 8)
یتیمان بیش از دیگر مددجویان مورد توجه خدای سبحان اند و قرآن با تعبیرهایی گوناگون می فرماید: پس تو نیز یتیم را خوار و مغلوب نکن (ضحی، 9) و به مال یتیم (جز به بهترین وجهی که برای او سودآورتر است) نزدیک نشوید (انعام، 152)
رسول خدا (ص) فرمودند: «خدا بر نیکی به یتیمان به سبب جدایی آنان از پدرانشان ترغیب فرمود، پس هر کس از آنان حفاظت کند خدا از وی حفاظت می کند.»
همان حضرت (ص) می فرمایند: «آيا دوست داري دلت نرم و آرزويت برآورده شود؟ بر يتيم ترحم كن و دست محبت بر سر او بكش و از غذاي خود به او بخوران تا قلبت نرم و حاجتت روا گردد.»
امیرمومنان علی (ع) در وصيت خود پيش از شهادت فرمودند: «درباره يتيمان از خدا بترسيد و مبادا يك روز سيرشان كنيد و يك روز گرسنه بمانند و مبادا كه با حضور شما، آنان از بين بروند؛ زيرا از رسول خدا (ص) شنيدم كه مى فرمودند: هر كس يتيمى را سرپرستى كند تا آنكه بى نياز شود، خداوند عزوجل با اين كار بهشت را بر او واجب گرداند، همچنان كه آتش دوزخ را بر خورنده مال يتيم واجب ساخته است.»
همان حضرت (ع) می فرمایند: «خورنده مال یتیم بطور قطع زود است که وبال کارش در دنیا به اولادش برسد و خودش بسزایش در آخرت می رسد.»
پیامبر خدا (ص) نیز می فرمایند: «روز قیامت جمعی محشور می شوند در حالی که شعله آتش از دهان آنها خارج می شود، گفتند: یا رسول الله (ص) اینها چه کسانی هستند؟ فرمودند: کسانی که از روی ستم مال یتیمان را می خورند.»
امام باقر (ع) نیز درباره کیفر و عقوبت یتیم آزاری می فرمایند: «به راستی خدا خوردن مال یتیم را به دو کیفر تهدید کرده است: کیفری در دنیا و کیفری در آخرت.»
همانگونه که بی مهری به ایتام و پایمال کردن حق و اموال آنان آثار و عواقب سوء دارد، محبت به آنان و به عبارت بهتر یتیم نوازی دارای برکاتی است که روایات معصومین (ع) به خوبی آنها را تصریح می کند.
پیامبر گرامی اسلام (ص) در این باره می فرمایند: «هر کس یتیمان را گرامی داشت خدا وی را گرامی خواهد داشت.»
امام باقر (ع) فرمودند: «چهار چیز است که در هر یک از مومنان باشد خدا وی را در برترین درجه در غرفه ای برتر از همه غرفه ها در جایگاهی بسیار شرف جای می دهد: کسی که یتیمی را پناه دهد و به او توجه کند و برایش پدری مهربان باشد...»
رسول خدا (ص) می فرمایند: «کسی که از قساوت قلب خود ناراضی است یتیمی را مورد ملاطفت قرار دهد، دست نوازش بر سرش بکشد امید است دلش به اذن خدا مهربان شود، یتیم در اجتماع حقی دارد با نوازش حق او ادا می شود.»
همان حضرت (ص) فرموده اند: «هر گاه یتیم بگرید، عرش برای او بلرزد و پروردگار متعال می فرماید: کیست آنکه بنده مرا –که در کودکی پدر و مادرش را از او گرفته ام- به گریه درآورده؟ به عزت و جلالم سوگند کسی او را آرام نمی کند جز آنکه بهشت را برای او واجب می کنم.»
پی نوشت ها:
بحارالانوار
ثواب الاعمال
مستدرک الوسائل
مفاتیح الحیات
منبع:قدس
211008
