عقیق:هرچنداقامه عزا برای امام حسین(ع) و یاران شهیدش،از ثواب  و پاداش فراوانی برخوردار خواهد بود،اما طبیعی است که اگر چنین مجالسی درجهت تبلیغ و تقویت آموزه هایی مخالف باتعالیم اهلبیت(ع)قرارگیرد،شرکت در آنها،نه تنها پاداشی نخواهدداشت، بلکه چه بسا موجب خشم وغضب پروردگار نیزخواهدشد.

شادی در بوستان گل و گیاه در عالم برزخ

یکی از علما و محدثین گذشته  مرحوم آیت الله حاج شیخ عبدالحسین تهرانی استاد محدث معروف حاج میرزا حسین نوری بود روزی بالای منبر فرمود:

شبی در عالم رویا یکی از شخصیتهای عصر ناصرالدین شاه را در باغی  پر از گل  و گیاه در عالم برزخ دیدم .بسیار شاد بود . او را می شناختم که شایسته ی چنین مقامی نیست. پرسیدم چه شد که به چنینی مقامی رسیدی ؟ گفت: در طالقان معدن نمک داشتم  در حال حیات وصیت کردم  درآمد آنجا را به نجف برای صرف  در عزای امام حسین علیه السلام بفرستند و از این رو به این مقام رسیدم.

 در همین هنگام مرحوم حاج شیخ نظر علی طالقانی  که پای منبر نشسته بود گفت :من اهل طالقان هستم این خواب درست است . چنین معدنی در طالقان  که درآمدش باید صرف در عزاداری خامس آل عبا (ع) شود، وجود دارد.

نتیجه ی رابطه و عهد با امام حسین علیه السلام

حدود هفتاد سال در یزد شخصی به نام باقر یزدانی  زندگی می کرد. رابطه ی معنوی و بسیار محکمی با امام حسین(ع) داشت, به گونه ای  که عاشق و شیدای آن حضرت بودو همواره از او یادمی کرد, یک لحظه آرزوی کربلا از دلش نمی رفت . بر اثر بیماری بستری شده بود.به طوری که بستگانش امیدی به سلامتی او نداشتند.پسرش به نام قاسم  گریه می کرد زیرا که اطمینان داشت پدرش به زودی می میرد. روزی باقر به قاسم گفت:فرزندم گریه نکن من به این زودی نمی میرم . زیرا با امام حسین(ع) عهد کردم در سرزمین کربلا بمیرم  ودر همان دیار دفنم کنند. باقر پس از مدتی سلامتی خود را باز یافت و تنها به کربلا هجرت کرد و در آنجا ماند گار شد. کم کم کفشدار حرم امام حسین(ع)گردید.بیش از ده سال کفشدار حرم آقا بود . پسرش قاسم برای دیدن پدر به کربلا رفت.پدر را زیارت کرد و نزد پدر ماند . در آن ایام خادم حرم حضرت مسلم (ع) از دنیا رفت.از آنجایی که آقای باقر یزدانی فرد سرشناسی بود . او را خادم حرم مطهر  طفلان  مسلم (ع) نمودند. پس از مدتی در آنجا از دنیا رفت و قبرش در حرم حضرت مسلم (ع) قرار گرفت. جالب این بود که پسرش قاسم به جای پدر  کفشدارحرم امام حسین(ع)شد و تا اخر عمر در کربلا ماند . ودر همانجا از دنیا رفت  و به خاک سپرده  شد . زهی سعادت  این است نتیجه ی رابطه ی مخلصانه  با امام حسین (ع)  و کرامت آن آقا به دو ستان مخلصش .

باکی نداشته باش اجرت با حسین است

نقل شده :ملا محمد نامی همراه عده ای از علاقه مندان حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) به قصد زیارت آن حضرت حرکت کردند .در بین راه دزدان سر راه آنها قرار گرفتند و تمام اموال آنها را غارت کردند و ملا محمد را کتکزده و او را زخمی کردند.وقتی به کربلا رسیدند ملا محمد بستری شد.

مرحوم شیخ فخر الدین اماحی ,وقتی جریان را شنید به عیادت او رفت. همینکه بالای سر او نشسته بود گفت:باکی نداشته باش,اجرت با حسین است!

وقتی ملا محمد این جمله را شنید شروع کرد به گریه کردن.از او سوال کردند:چرا گریه می کنی،مگر شیخ به تو چه گفت؟  او جواب داد : در عالم خواب حضرت سید الشهدا (ع) را دیدم که  بالای سر من آمدند  و همین جمله ی شیخ فخر الدین را فرمودند که : باکی نداشتهباش اجرت با حسین است!

کد خبرنگار:211001