عقیق: کلمه
(اجتناب) باب افتعال از ماده (ج- ن- ب) است، و
کلمه (جنب) به معناى پهلوى آدمى است، که بطور استعاره از آن فعل ساخته اند، به این
مناسبت که وقتى انسان چیزى را بخواهد و دوست بدارد، با روى خود و با مقادیم بدن رو
به آن مى رود و اگر چیزى را دوست نداشته باشد و بلکه از آن متنفر باشد پهلوى خود
را رو به آن کرده و سپس از آن دور مى شود، پس در حقیقت اجتناب به معناى ترک است،
اما جالب است بدانید که در پس این دوری گزیدن از گناه آثار و برکات فراوانی نهفته
است؛ چنانچه آمده است آهنگری آهن تفتیده و داغ را با دست از کوره بیرون می آورد و
دستش نمی سوخت ، علت را به اصرار از او پرسیدند ، گفت : در همسایگی من زنی خوش
صورت و زیبا بود که شوهری فقیر و پریشان و بی نام و نشان داشت . دلم به طرف او میل
پیدا کرد و گرفتار او شدم ، اما نمی دانستم چگونه عشق و علاقه ام را به او ابراز
کنم . تا آن که سالی قحطی شد و اهل شهر همه گرفتار شدند و چیزی برای خوردن نداشتند
ولی وضع من خوب بود . از این رو آن زن روزی نزد من آمد و گفت : ای مرد ؛ بر من و
بچه هایم رحم کن که خدا رحم کنندگان را دوست می دارد . گفتم : ممکن نیست مگر آن که
کامی از تو حاصل کنم . زن گفت : حاضرم ولی بشرط آنکه مرا جایی ببری که غیر از من و
تو احدی در آنجا نباشد و از این کار باخبر نشود . من قبول کردم و او را بجای خلوتی
بردم ، دیدم زن مثل بید در معرض باد بهار می لرزد . پرسیدم : چرا می لرزی ؟
گفت : چون تو بشرطی که با من کردی وفا ننمودی و اینجا
غیر از من و تو پنج نفر دیگر حاضرند ؛ دو ملک موکل بر من و دو ملک موکل بر تو و
خدای شاهد و آگاه بر همه چیز ، ناگهان بخود آمدم و متنبه شدم ، از خدا ترسیدم و
آتش شهوتم را خاموش نمودم و از مال و ثروت خود او را بی نیاز کردم و از آن موقع به
اذن الهی آتش در دست من اثر نمی کند .
پی نوشت ها:
1-محلاتی، ذبیح الله. ریاحین الشریعه ، ج 2: 13.
2- علی محمد عبداللهی. عاقبت بخیران عالم، ج1: 32.
3- طباطبائی، محمد حسین. ج4: 511.
4-دایره المعارف انلاین طهور، مدخل " اجتناب از
گناهان کبیره موجب آمرزش".
منبع:قدس
211008
