- واکنش آیت الله رئیسی به شعر صف اول+فیلم
- نغمه ساز / نوبت دوم/ مروری بر آثار ماندگار حاج سیدمحمد جوادی
- علت علاقه ویژه زنجانی ها به آیت الله رئیسی/ اخلاص و صفای باطن ایشان مشهود بود
- ولایت پذیری محض و پیگیری امور مردم از بارزترین ویژگی های رئیس جمهور شهید بود
- نغمه ساز / نوبت اول/ مروری بر آثار ماندگار حاج حیدر توکلی
لذات معنوى از لذات مادى، هم قوى تر است و هم ديرپاتر.
عقیق:از آثار ايمان مذهبى از جنبه انبساط بخشى، برخوردارى بيشتر از يك سلسله لذتهاست كه «لذت معنوى» ناميده مى شود.
انسان دوگونه لذت دارد:
يك نوع لذتهايى است كه به يكى از حواس انسان تعلق دارد كه در اثر برقرارى نوعى ارتباط ميان يك عضو از اعضا با يكى از مواد خارجى حاصل مى شود، مانند لذتى كه چشم از راه ديدن و گوش از راه شنيدن و دهان از راه چشيدن و لامسه از راه تماس مى برد؛
نوع ديگر لذتهايى است كه با عمق روح و وجدان آدمى مربوط است و به هيچ عضو خاص مربوط نيست و تحت تأثير برقرارى رابطه با يك ماده بيرونى حاصل نمى شود، مانند لذتى كه انسان از احسان و خدمت، يا از محبوبيت و احترام، و يا از موفقيت خود يا موفقيت فرزند خود مى برد كه نه به عضو خاص تعلق دارد و نه تحت تأثير مستقيم يك عامل مادى خارجى است.
لذات معنوى از لذات مادى، هم قوى تر است و هم ديرپاتر. لذت عبادت و پرستش خدا براى مردم عارف حق پرست از اينگونه لذات است. عابدان عارف كه عبادتشان توأم با حضور و خضوع و استغراق است بالاترين لذتها را از عبادت مى برند. در زبان دين از «طعم ايمان» و «حلاوت ايمان» ياد شده است. ايمان حلاوتى دارد فوق همه حلاوتها. لذت معنوى آنگاه مضاعف مى شود كه كارهايى از قبيل كسب علم، احسان، خدمت، موفقيت و پيروزى، از حس دينى ناشى گردد و براى خدا انجام شود و در قلمرو «عبادت» قرار گيرد.
پی نوشت:
مجموعه آثاراستادشهيدمطهرى، ج۲، ص: ۴۹
منبع:افکار
انسان دوگونه لذت دارد:
يك نوع لذتهايى است كه به يكى از حواس انسان تعلق دارد كه در اثر برقرارى نوعى ارتباط ميان يك عضو از اعضا با يكى از مواد خارجى حاصل مى شود، مانند لذتى كه چشم از راه ديدن و گوش از راه شنيدن و دهان از راه چشيدن و لامسه از راه تماس مى برد؛
نوع ديگر لذتهايى است كه با عمق روح و وجدان آدمى مربوط است و به هيچ عضو خاص مربوط نيست و تحت تأثير برقرارى رابطه با يك ماده بيرونى حاصل نمى شود، مانند لذتى كه انسان از احسان و خدمت، يا از محبوبيت و احترام، و يا از موفقيت خود يا موفقيت فرزند خود مى برد كه نه به عضو خاص تعلق دارد و نه تحت تأثير مستقيم يك عامل مادى خارجى است.
لذات معنوى از لذات مادى، هم قوى تر است و هم ديرپاتر. لذت عبادت و پرستش خدا براى مردم عارف حق پرست از اينگونه لذات است. عابدان عارف كه عبادتشان توأم با حضور و خضوع و استغراق است بالاترين لذتها را از عبادت مى برند. در زبان دين از «طعم ايمان» و «حلاوت ايمان» ياد شده است. ايمان حلاوتى دارد فوق همه حلاوتها. لذت معنوى آنگاه مضاعف مى شود كه كارهايى از قبيل كسب علم، احسان، خدمت، موفقيت و پيروزى، از حس دينى ناشى گردد و براى خدا انجام شود و در قلمرو «عبادت» قرار گيرد.
پی نوشت:
مجموعه آثاراستادشهيدمطهرى، ج۲، ص: ۴۹
منبع:افکار
