عقیق:رضا رسولی نویسنده در یادداشتی به مسئله بدحجابی که این روزها اعتراضات درباره آن زیاد است پرداخته است:

این روزها، هم زمان با سالروز واقعه کشف حجاب، در شهرهای مختلف، تجمع خواهران وبرادران دین مدار و روزه دار، در حمایت از حجاب اسلامی و اعتراض به بدحجابی شکل گرفته است.این تجمع ها، از آن دسته گردهم آمدن هایی است که قلب انسان را مالامال از شوق و امید می کند، که جامعه اسلامی، هم چنان زنده است و دین وغیرت واعتقادات، برایش همچون جان، اهمیت دارد. از این حیث ، بر لب هر مومنی این جمله جاری می شود که یا لیتنی کنت معکم، ای کاش و حقا که ای کاش، درتمام این تجمع ها در لحظه لحظه  فریادهای عاشقانه تان حضور می داشتم.

اما دراین میان و درمیانه تقابل بین ایمان و کفر، زیبایی و زشتی، خدا و شیطان و حجاب و بی حجابی ، و در روزگاری که از هر سو، باد ناموافق می وزد تا دین و ایمان و احساس اعتقادی مردمان را، از بن بر کند،از سردقت، برای شناخت واقعیت ها، نباید از چند نکته درباب اقامه معروف و معرفی فرایض الهی غفلت کرد.

1-به تعبیر استادی، موضوع و مفهوم حجاب راباید در سه سطح معرفتی(یعنی شناخت مبانی، ضرورت ها وزمینه ها) عاطفی و احساسی(یعنی احساس درونی ونوع برخورد و مواجهه عاطفی فرد باحجاب) و رفتاری (یعنی رفتارعملی فرد درخصوص حجاب) بررسی کرد.

اما آنچه امروز درجامعه مشاهده می کنیم، صرفا اعتراض به نتیجه سطح معرفتی و احساسی است، یعنی اعتراض به، سطح رفتاری افراد. درحالی که پایه هایی که سطح رفتاری را برافراشته اند، نباید مورد غفلت قرارگیرند و حقا امروز و هر روزدیگر، بیش از آن که جوان ما، که حجاب مناسب ندارد و یا رعایت حجاب برایش معنا ومفهومی ندارد، شایسته شماتت باشد، آن افراد و دستگاه های مسئول که می بایستی معرفت و احساسات او را برای محجبه بودن و پوشیده بودن و خودنمایی نکردن رقم می زدند، باید مورد سئوال واعتراض قرارگیرند.

دستگاه های فرهنگی که آغاز و اصل آن آموزش وپرورش است وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی، سازمان تبلیغات اسلامی ،سازمان صدا وسیما،حوزه هنری ،رسانه ها، انتشاراتی ها، نخبگان و سخنرانان و مبلغان دینی. و این نام ها می تواند به فهرست بلند بالایی از افراد و دستگاه های مسئول در مقابل وضعیت نامطلوب امروز ما تبدیل شود که البته ما اساسا در تمام تجمعات دیروز وامروز خود، فقط و فقط نوک پیکان اعتراض را به سمت فرد بدحجاب ، نشانه رفته‌ایم!

2- هر وضعیتی در جامعه، محصول زیرساخت های خاص آن جامعه است .اقتصاد وگردش مالی و پولی، گرچه اصل نیست، ولی اثرگذار است. آن قدر اثرگذار که می تواند رفتار وشخصیت ما را بسازد .همچنان که پاکیزگی مالی و عدم ورود لقمه حرام درسفره زندگی، ما را به سمت نور رحمان رهنمون می کند، لقمه ناپاک و نان حرام، ما را در آغوش نار شیطان رها می سازد و آن وقت ،چگونه می توانیم انتظار داشته باشیم که انسان آغشته به شیطان، بدحجابی وکج رفتاری نداشته باشد؟ هیهات! بسیار دور است.

آن چه که به نظر می رسد این است که خواهران و برادران ما، پیش از اعتراض به بدحجابی در جامعه و همزمان با این اعتراض ، می بایستی معترض به آلودگی های نظام بانکی کشور باشند .یعنی برخی از سودهایی که بوی ربوی بودن آن شامه فلک رانیز پرکرده است .یعنی بسیاری از جریمه های مالی که بی تردید، مصداق فعل حرام است. یعنی وام های کلانی که بدون قاعده وضابطه، صرفا براساس ضدوبند، به ویژه خواران داده می شود .

وقتی دستگاه مالی کشور که مسئولیت چرخه وگردش پولی رابرعهده دارند-بخوانیم بانک های دولتی، خصوصی ونیمه دولتی کشور- که تمامی آن ها تابع مقررات کلی بانک مرکزی-بخوانید دستگاه رسمی ومرکزی پولی کشور-، در فرآیند عملیات خود، از آلودگی های مختلف آکنده اند، چگونه می توانیم انتظار داشته باشیم که بازار داد و ستد و نهایتا" سفره هایمان به لقمه های شیطان –بخوانید مال حرام و شبهه ناک آغشته نگردد؟ و خودمان و فرزندانمان، نسبت به دین خدا، غیرت، ناموس وحجاب،سردو بی احساس نباشیم؟ اما همه ی ماجرا این نیست و مشکل گردش مالی ومسائل پولی ،فقط در برخی آغشته گی ها خلاصه نمی شودبلکه مشکلات اقتصادی وسوء استفاده های مالی ،جامعه را به دو قطب میلیاردر و فقیر تقسیم کرده است. که گروه اول غرق در تجمل گرایی و زندگی شاهانه و گروه دوم، محروم از امکانات حداقلی –بخوانید ناتوانی درتامین نیازهای اولیه برای ازدواج وتشکیل خانواده و دوری ازگناه، می باشند.که این خود بستر اصلی تقاضا را درعرصه ی مفاسد ومسائل اخلاقی، فراهم نموده است.

دراین میان، خشم انقلابی واعتقادی برادران و خواهران دینی ما نباید صرفا متوجه بدحجابان و حتی مسئولین نظام بانکی و پولی کشور باشد، بلکه براساس مصرحات دینی خود و بر مبنای تصریح اصل 8 قانون اساسی می بایستی مدیران اجرایی و مسئولین بخش های گوناگون نظارتی کشور، مورد سئوال واعتراض دین مداران قرارگیرند.چرا که در بستری از بی توجهی و یا ناتوانی آنها بوده است که مفاسد بزرگ اقتصادی همچون غده‌های سرطانی در سیستم مالی کشور جاگیر شده اند و در پرتو ضد و بندهای این مسئولین بوده است که امثال فاضل خداداد، شهرام جزایری و بابک زنجانی ها می رویند و فساد ازحالت موضعی، به وضعیت فساد سیستمی تبدیل می شود.

و چرا تاکنون یک بار، حتی یک بار برادران وخواهران دین مدار ما، خشم انقلابی خود را بر سرخائنان به آرمان های حضرت امام(ره) و شهدا فرود نیاورده اند؟

و ما چه می دانیم که مال حرام چیست؟ فقط خوانده ایم و شنیده ایم که در روز عاشورا، حضرت اباعبدالله، فرزند رسول الله، در یکی از دفعاتی که لشگرجهل و ظلم را نصیحت می کرد، فرمودند: چون شکم هایتان ازمال حرام پرشده است ازحق روی گردان شده اید و بر من شمشیر کشیده اید و قصد جان مرا و فرزندان مرا کرده اید....

وماچه می دانیم که مال حرام ولقمه ناپاک چیست؟ که اگر می دانستیم یک بار، فقط یک بار برای رضای خدا، به حرام خواران وحرام خواری معترض می شدیم!

منبع:فارس

211008