تکبر و فخرفروشی یکی از اعمال بسیار ناشایسته در دین مبین اسلام می باشد، چنانچه ائمه اطهار (ع) علاوه بر بیان سخنان گهرباری در باب دوری جستن از آن، عقوبت افرادی که این عمل از آن سرمی زند را بسیار سهمگین بیان داشته اند.
عقیق: در
این باره از حضرت محمد (ص)
روایت شده است: مَن مَشَی فِی الاَرضِ اختِیَالاً،
لَعَنَتهُ الاَرضُ وَ مَن تَحتَها وَ مَن فَوقَها؛ کسی که متکبرانه و مغرورانه بر
روی زمین راه برود، زمین و هر چه در زیر و روی آن قرار دارد، او را لعنت می
نمایند، و همچنین فرموده اند: آن گاه که امت من پرسشِ پرسشگری را ناشنیده بگیرند و
با غرورو تکبر راه روند، خداوند عزوجل به عزت و عظمت خود سوگند یاد کرده و فرموده
است: به عزت و جلالم سوگند، آنان را با دست یکدیگر عذاب خواهم نمود.
علاوه بر این از امیرالمومنین علی (ع) نقل شده است: از
خودپسندی (و غرور و تکبر) بپرهیزید که این ها همه از دام های شیطان است تا بتازد و
اعمال نیکوکاران را نابود سازد، و همچنین می فرمایند: تکبر با قلب ها آن می کند که
زهر کشنده می کند و در جایی دیگر بیان می دارند: إیّاکَ وَ التَّجَبُّرَ عَلَی
عِبادِ اللهِ، فَاِنَّ کُلَّ مُتَجَبِّرٍ یَقصِمُهُ الله؛ از فخرفروشی و قدرت
نمایی بر بندگان خداوند بپرهیزید چرا که خداوند کَمَرِ هر فخرفروشِ قدرت نما را
درهم می شکند.
پی نوشت ها:
1- شیخ حرعاملی. وسائل الشیعه، ج 9: 421؛ ج 15: 381.
2- کلینی. کافی، ج 2: 316.
3- تمچی. غررالحکم، ج 1: 106.
4- آسوده. هشدارهای غیبی: 341- 343، 345.
منبع:قدس
211008
