عقیق: دانستیم که بنی‌اسرائیل پس از نجات از دست فرعون و عبور از دریا، با بهانه ظالم بودن مردم بیت‌المقدس و به دلیل عجین شدن خوی بردگی و بی‌ارادگی، از دستور خداوند برای استقرار در این شهر سرباز زدند و به همین دلیل 40 سال در بیابان «تیه» ماندند.

پس از مدت بنی‌اسرائیل مأمور شد که وارد شهر بیت‌المقدّس شده و به معبد درآیند و موقع داخل شدن به مسجد، کلمه‏ مبارکه «حِطّة» را بگویند. «حطّة» به معناى ریزش گناهان و طلب عفو و اظهار توبه است. در تفسیر اطیب‌البیان آمده است که مراد از باب، دروازه‏ شهر نیست، بلکه درب مسجد است که الآن هم به نام «باب‌الحطّة» معروف است و مراد از «سُجّداً» نیز سجده‏ شکر، بعد از ورود به مسجد است.

پیام آیات در تفسیر نور

1- براى ورود به مکان‏‌هاى مقدّس، احترام مخصوص لازم است.«ادخلوا...سجداً»

2- استغفار، براى گناهکار مایه‏ آمرزش و براى نیکوکار اعتلاى درجه است. «نغفر لکم خطایاکم و سنزید المحسنین»

3- جزاى تحریف گران قوانین الهى، قهر و عذاب است. «رجزاً من السماء»

4- همه‏ پاداش‌‏ها و کیفرها مربوط به آخرت نیست، بلکه بعضى از کیفرها در همین دنیا صورت می‌پذیرد. «فانزلنا... رجزاً من السماء»

5 - اگر کج‏روى براى انسان عادت شد، قهر الهى فرا می‌رسد. «کانوا یفسقون»

6- ظلم و گناه، زمینه‏‌ساز تغییر و تحریف قانون است. «فبدّل الّذین ظلموا»

منبع:فارس

211008