عقیق:از جمله خصوصیات جامعه ای که حضرت صاحب الزمان (عج) بر آن حکومت می فرمایند تقسیم اموال و بخشش دارایی ها به شکل یکسان در میان تمام اقشار جامعه می باشد، چنانچه در این باره از امام باقر (ع) روایت شده است: زمانی که قائم اهل بیت قیام نماید، بیت المال را یکسان در میان مردم تقسیم نموده و به عدالت در میان افراد رفتار می نماید و ثروت های روی زمین و زیرزمین برای وی آشکار می گردد، پس ایشان خطاب به مردم می فرماید: بیایید و بگیرید آنچه را که برایش پیوند خویشاوندی را قطع می کردید و به خونریزی دست می زدید و آن حضرت اموال را چنان میان مردم می بخشد و تقسیم می نماید که کسی پیش از او چنان نکرده است، و همچنین حضرت محمد (ص) می فرمایند: مهدی گنج های زیرزمین را بیرون آورده و اموال را در میان مردم (به قسمت های مساوی) تقسیم می نماید و بدین سبب اسلام شکوه خود را از نو باز می یابد.

از دیگر ویژگی های جامعه حضرت مهدی (عج) ریشه کن شدن فقر در میان طبقات گوناگون می باشد، چنانچه حضرت محمد (ص) بیان داشته اند: هنگامی که مهدی ظهور نماید، اموال و زکات ها را در کوچه ها می برند، ولی فردی پیدا نمی شود که حاضر به دریافت آن ها باشد، و همچنین امام صادق (ع) می فرمایند: هنگامی که قائم ما قیام نماید، زمین گنج های خود را آشکار می سازد، به گونه ای که مردم با چشم خود آن را بر روی زمین می بینند و دارندگان زکات سراغ کسی را می گیرند که نیازمند باشند تا زکاتشان را به او بدهند، ولی کسی یافت نمی شود و مردم از فضل و بخشش خداوند، از دیگران (و از صدقه، زکات و خمس آنان) بی نیاز می گردند، و نیز روایت شده است که در آن روزگار، کسی جایی را برای دادن صدقات و صرف پول در راه کمک به مردم و کارهای نیک نمی یابد، چرا که بی نیازی تمامی مومنان را فراگرفته است.

رسیدگی به محرومان و مستضعفان نیز از دیگر ویژگی های حکومت صاحب الزمان (عج) می باشد، چنانچه امیرالمومنین علی (ع) بیان داشته اند: آنگاه که امام زمان (ع) ظهور نماید، هیچ برده مسلمانی باقی نمی ماند مگر آنکه حضرت او را خریده و در راه خدا آزاد می سازد و هیچ بدهکاری نمی ماند مگر آن که حضرت بدهی او را می پردازد، و نیز روایت شده است: ویژگی حضرت مهدی (ع) این است که نسبت به فرمانروایان و کارگزاران خود بسیار سختگیر می باشد و در بخشش مال، دستی باز دارند و نسبت به محرومان و مستضعفان و مسکینان مهربان و با عطوفت رفتار می نماید و به دست خود به بینوایان و نیازمند عطایایی می بخشند و آنان را بی نیاز می سازند.

پی نوشت ها:
1- علامه مجلسی. بحارالانوار، ج51: 75؛ ج52: 224، 337، 390.
2- ابن طاووس. ملاحم: 68- 69.
3- شیخ مفید. الارشاد: 363.
*نجم الدین طبسی. چشم اندازی از حکومت مهدی (ع): 220- 222، 224.

 منبع:قدس

211008