عقیق: خداوند آدم (ع) را خلیفه خود در تمام زمین قرار داد و او را وارث آن ساخت و چنین فرمود: "إِنِّی جَاعِلٌ فِی الأَرْضِ خَلِیفَةً" (بقره، 30) همانا من در زمین جانشینی قرار می دهم. و خداوند حضرت حجت (عج) را نیز وارث زمین و خلیفه خود در زمین قرار خواهد داد چنانکه از حضرت امام صادق (ع) روایت است که در تفسیر آیه "وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنکُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُم فِی الْأَرْضِ" (نور، آیه 55) خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده اند و کارهای شایسته انجام داده اند وعده داده که آنان را در زمین خلافت بخشد.

فرمود: او قائم و اصحابش هستند و هنگام ظهورش در مکه در حالی که دست بر صورت می کشد، می گوید: "الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی صَدَقَنَا وَعْدَهُ وَأَوْرَثَنَا الْأَرْضَ" (زمر(74، سپاس خداوندی که وعده اش را درباره ما راست گردانید و زمین را به میراث ما درآورد. و در حدیث مفضل آمده که خروج می کند در حالی که ابری بالا سرش سایه افکنده و در آن منادی ندا می کند: این مهدی(ع) خلیفه خدا است از او پیروی کنید.
از پیامبر(ص) نقل شده است که فرمودند: آدم آنقدر بر فراق بهشت گریست تا اینکه اشک از دو گونه اش مانند آبراه جاری شد. از امام صادق (ع (نیز همین معنی روایت شده است.
حضرت قائم (ع) مانند آدم گریه بسیار دارد، چنانکه در زیارت ناحیه از آن حضرت (عج) است که خطاب به جدشان امام حسین(ع) می فرمایند: شب و روز برایت ندبه می کنم و به جای اشک بر تو خون می گریم.
درباره آدم (ع) نازل شده که خداوند تمام اسم ها را به آدم تعیم فرمود. و اما قائم (عج)، خداوند آنچه به آدم آموخت به ایشان نیز آموخته و اضافه بر آن هم مطالب دیگری آموخته است، چه اینکه آدم بیست و پنج حرف از اسم اعظم را آموخته بود چنانکه در حدیث آمده و پیامبر اکرم (ص) هفتاد حرف از آن را آموختند و تمام اموری که خداوند متعال به پیامبرش(ص) داده به اوصیای آن حضرت (ص) نیز داده تا به مولای ما حضرت قائم (عج.(
در خیر صحیحی، ثقه الاسلام کلینی از حضرت امام صادق (ع) روایت می کند که فرمودند: آن علمی که از بر آدم(ع) نازل شد دیگر برداشته نشد و هیچ عالمی نمرده مگر آنکه علمش را به ارث گذاشتده باشد؛ زمین بدون عالم باقی نمی ماند.
آدم (ع) زمین را با عبادت خدا زنده کرد، پس از آنکه جنیان با کفر و طغیانشان آن را میرانده بودند.
حضرت قائم (عج) نیز زمین را با دین خدا و عبادت و عدالت و برپایی حدودش زنده خواهد کرد بعد از مردن آن به کفر و معصیت اهل زمین.
در بحارالانوار امام باقر (ع) درباره آیه "یُحْیِی الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا" می فرمایند: زمین را بعد از مرگ آن زنده می سازد.
آمده که فرمودند: خداوند به وسیله قائم (ع) زمین را بعد از مرگش زنده گرداند و منظور از مرگ آن، کفر اهل آن است که کافر در حقیقت مرده است.
و در وسائل درباره آیه "یُحْیِی الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا" آمده که موسی ابن جعفر (ع) فرمودند: به وسیله باران احیاء نمی کند بلکه خداوند مردانی بر می انگیزد که عدالت را زنده می کنند و زمین به خاطر احیای عدالت باران است. و در همان کتاب از پیامبر اکرم (ص) منقول است که فرمودند: یک ساعت امام عادل بهتر است از عبادت هفتاد سال و یک حد که در زمین برای خدا برپا شود، سودمندتر است از چهل روز باران.