عقیق: امیرالمومنین علی علیه السلام در نامه 69  نهج البلاغه می فرمایند: و احذر كل عمل يعمل به فى السرو يستحيى منه فى العلانيه ، و احذر كل عمل اذا سئل عنه صاحبه انكره اءو اعتذرمنه .

از كارى كه در نهان انجام مى شود، و در آشكار شرم آور است، بپرهيز و نيز از كارى كه اگر انجام دهنده اش، در باره آن بپر سند، يا انجام آن را انكار مى كند و يا بخاطر آن پوزش مى طلبد، دورى كن .

بسيار كسان هستند كه دلشان نميخواهد كار بد انجام دهند و مورد سرزنش مردم و خشم و نارضايى خدا قرار گيرند. ولى چون گاهى نمى توانند فرق ميان خوب و بد را تشخيص دهند، بطور ناخواسته و نا آگاهانه مرتكب اعمال ناپسند مى شوند.

از اين رو، براى آنكه كار خوب از كار بد مشخص شود، و انسان بتواند فرق بين اين دو را بشناسد و كار بد انجام ندهد، امام عليه السلام دو قانون و نشانه ساده و آسان تعيين فرموده است : اول آنكه كار بد، آن است كه بطور پنهانى و دور از چشم ديگران انجام داده مى شود، زيرا انجام آن بطور آشكار و برابر چشم مردم . باعث شرم و خجالت است .

دومين نشانه كار بد، آن است كه انجام دهنده آن را مورد پرسش قرار دهند كه چرا چنان كارى كرده است ، يا انكار ميكند و ميگويد:من چنين كارى نكرده ام ، و يا بخاطر انجام آن كار عذر خواهى مى كند و ميگويد:مرا ببخشيد، از روى نادانى چنين كارى كرده ام .

منبع:جام

211008