عقیق:

حديث (۱) امام صادق عليه السلام:
خداي عز و جل بندگاني در زمين دارد و در بين بندگان خالصش، كساني هستند كه هر نعمتي از آسمان به زمين فرود آيد، آن را از ايشان باز دارد و به ديگران دهد، و هر گرفتاري كه نازل شود، بر ايشان فرود آورد.

اصول كافي (ط-الاسلاميه)، ج۲، ص ۲۵۳ (باب شدة ابلاء المومن حديث ۵)

حديث (۲) امام باقر عليه السلام:
خداوند تبارك و تعالي چون بنده اي را دوست دارد در بلا و مصيبتش غرقه سازد و باران گرفتاري بر سرش فرود آرد و آنگاه كه اين بنده خدا را بخواند فرمايد: لبيك بندهٔ من! بي شك اگر بخواهم خواسته ات را زود اجابت كنم مي‌توانم اما اگر بخواهم آن را برايت اندوخته سازم اين براي تو بهتر است
اصول كافي (ط-الاسلاميه)، ج۲، ص ۲۵۳ (باب شدة ابلاء المومن حديث ۷)

حديث (۳) امام صادق عليه السلام:
چهل شب بر بنده مومن نگذرد مگر اينكه واقعه اي برايش رخ دهد و او را غمگين سازد و به واسطه آن، متذكر گردد.
اصول كافي (ط-الاسلاميه)، ج۲، ص ۲۵۴ (باب شدة ابلاء المومن حديث ۱۱)

حديث (۴) امام صادق عليه السلام:
در بهشت مقام و منزلتي وجود دارد كه هيچ بنده اي به آن نرسد، مگر به درد و بيماري اي كه در بدنش حادث شود.
اصول كافي (ط-الاسلاميه)، ج۲، ص۲۵۵ (باب شدة ابلاء المومن حديث ۱۴)

حديث (۵) امام صادق عليه السلام:
جايگاه مومن نزد خداي عزوجل برترين جايگاه است و اين جمله را سه بار فرمود چرا كه گاه بنده اي را خداوند به گرفتاري مبتلا مي‌سازد و مي‌فرمايد. آنگاه جانش را عضو عضو از پيكرش بيرون مي‌كشد، در حالي كه وي بر اين پيشامد خداوند را حمد و ستايش مي‌گويد.
اصول كافي (ط-الاسلاميه)، ج۲، ص۲۵۴ (باب شدة ابلاء المومن حديث ۱۳)

حديث (۶) امام صادق عليه السلام:
اي عبد الله، اگر مومن مي‌دانست كه پاداش مصائب و گرفتاري هايش چه اندازه است، آرزو ميكرد با قيچي تكه تكه شود.
اصول كافي (ط-الاسلاميه)، ج۲، ص۲۵۵ (باب شدة ابلاء المومن حديث۱۵)

حديث (۷) امام باقر عليه السلام:
خداوند عزيز و با جلال از بنده مؤمنش با رنج و بلا دلجويي مي‌كند، همچنان كه شخص با هديه اي كه از سفر آورده، از خانواده اش دلجويي مي‌كند و خدا مومن را از دنيا پرهيز مي‌دهد، همچنان كه طبيب بيمار را (از بعضي خوردني‌ها و آشاميدنيها) پرهيز مي‌دهد.
اصول كافي (ط-الاسلاميه)، ج ۲، ص ۲۵۵ (باب شدة ابلاء المومن حديث۱۷)

حديث (۸) امام صادق عليه السلام:
رسول خدا فرمودند: حكايت مومن حكايت ساقه گياه است كه بادها آن را به اين سو و آن سو كج و راست مي‌كنند. مومن هم به واسطهٔ بيماريها و دردها كج و راست مي‌شود. اما حكايت منافق، حكايت عصاي آهنين بي انعطافي است كه هيچ آسيبي به آن نمي‌رسد، تا اينكه مرگش به سراغش مي‌آيد و كمرش را در هم مي‌شكند.
اصول كافي (ط-الاسلاميه)، ج۲، ص۲۵۸ (باب شدة ابلاء المومن حديث۲۵)

حديث (۹) امام صادق عليه السلام:
دركتاب علي آمده: شديدترين بلاها در بين آفريدگان، نخست به پيامبران و سپس به اوصياء مي‌رسد و آنگاه به مثل و شبيه‌ترين مردم به آنها. مومن به مقدار نيكي هايش آزموده مي‌شود. هر كه دينش درست و كارش نيك باشد، بلايش شديدتر است، چرا كه خداي عزوجل دنيا را مايه پاداش مومن قرار نداده و نه وسيله عذاب كافر. اما آن كه دينش نادرست و كارش سست باشد، بلايش اندك است. بلا به انسان مومن پرهيزكار زودتر مي‌رسد تا باران به سطح زمين.
اصول كافي (ط-الاسلاميه)، ج۲، ص۲۵۹ (باب شدة ابلاء المومن حديث۲۹)

حديث (۱۰) امام صادق عليه السلام:
هر اندازه كه ايمان بنده افزون گردد، تنگ دستي اش بيشتر و زندگي اش سخت‌تر شود.
اصول كافي (ط-الاسلاميه)، ج۲، ص۲۶۱ (باب فضل فقراء المسلمين حديث ۴)

حديث (۱۱) امام صادق عليه السلام:
روزي رسول خدا (ص) از كنار بزغاله گوش بريده مرده اي كه در زباله دان افتاده بود، گذر مي‌كرد. پس رو به اصحاب كرد و فرمود: اين، به چند ارزد. گفتند: شايد اگر زنده بود، يك درهم. پيامبر (ص) فرموده: به خدايي كه جانم در دست اوست، دنيا در پيشگاه خدا، بي ارزش‌تر از اين بزغاله نزد صاحبش.
اصول كافي (ط-الاسلاميه)، ج۲، ص۱۲۹ (باب ذم الدنيا و الزهد فيها)

حديث (۱۲) امام صادق عليه السلام:
خداوند عروجل مي‌فرمايد اگر بنده مومن من دل آزرده نمي‌شد، سر انسان كافر را با دستمالي آهنين مي‌بستم، تا هرگز دچار سردرد نشود.
اصول كافي (ط-الاسلاميه)، ج۲، ص۲۵۷ (باب شدة ابتلاء المومن، حديث ۲۴)

منبع:حج

211008