صوت مداحی کربلایی وحید یوسفی

عقیق: مراسم هیئت هفتگی سپهسالار تهران چهارشنبه شب با حضور جمعی از عاشقان اهل بیت(ع) در حسینیه این هیئت برگزار شد.

به گزارش عقیق در این مراسم حجت الاسلام والمسلمین عبدالحمید شهاب سخنرانی کرد و کربلایی وحید یوسفی به مداحی پرداخت.

در ادامه بخش هایی از سخنان حجت الاسلام شهاب را بخوانید:

* سرمایه عمر چیز کمی نیست که خدا به ما داده است. در روایتی از امیرالمومنین(ع) نقل شده که فرمودند: « كفى بالمرء غفلة ان يضيع عمره فيما لا ينجيه» برای یک انسان همان غفلتش کافیست که دیگر راه نجات نداشته باشد.چه چیزی از این عمر به دست آوردیم ؟ هیچ . چه از دست دادیم؟ عمری که می شد زمینه ای باشد برای بقا در بهشت الهی.

* اولئک الذین اشترو الحیاه الدنیا بالآخره. انسان های غافل به راحتی آخرتشان را به لجن دنیا می فروشند. برای یک لبخند خدا را کنار می گذارند. در صورتی که در یوم الست من و شما اقرار کرده ایم که می خواهیم خلیفه خدا بشویم.

* امیرالمومنین(ع) در کلمات قصار نهج البلاغه می فرماید: اول گناه شناس خود انسان است. کسی که بگوید من لجن معصیت را نمی شناسم دروغ می گوید. کسی که بگوید من نمی دانم این معامله ربوی بوی عفونت می دهد بی خود می گوید. خودش را به غفلت زده.

* اما بدتراز همه این معاصی گناه کبر است. این که انسان با تکبر بر روی زمین راه برود. خدا هم دلش برای ما می سوزد. 124 هزار پیغمبر را برای انسان فرستاده که او را از غرور و تکبر نجات بدهد.

*بعد انسان به مرحله ای می رسد که قرآن می فرماید بر روی زمین زندگی می کند ولی فقط نامش انسان است ، بلکه از حیوان هم پست تر است. قلب دارد ولی درک ندارد.ولهم آذانٌ لایسمعون بها. گوش دارد و لی نمی شنود. چشم دارد ولی نمی بیند. به واسطه غفلت می شود مظهر صدور گناه. راه می رود از او معصیت می ریزد. فریاد انا ربکم الاعلایش گوش فلک را کرد می کند. فرعون ها و نمرود ها چگونه بودند؟ این ها نتیجه غفلت است.

*ولی امیرالمومنین(ع) می فرماید با بیدار شدن جلوی غفلت را بگیریم. هروقت این اتفاق بیفتد ضرر نکرده ایم.گاهی اوقات یک موعظه انسان را بیدار می کند. گاهی اوقات یک بیماری و یک مشقت باعث آشتی انسان با خدا می شود. هر که در این بزم مقرب تر است جام بلا بیشترش میدهند. خدا زمینه اش را بری انسان فراهم می کند.

* آن وقت دیگر این آیه فقط مخصوص سیدالشهدا نیست . بلکه هر که را خدا دستش را بگیرد در لحظات آخر به او نیز می گوید: یا ایتها النفس المطمئنه ارجعی الی ربک راضیة مرضیة. ای بنده من ، من از تو راضی شدم داخل شو در بهشت من.