عقیق: حجت الاسلام والمسلمين محسن قرائتي مفسر قرآن كريم و سخنران مشهور محافل مذهبي كشور در كتاب "عمره" خود با اشاره به زمينه هاي شكل گيري جنگ احد در زمان صدر اسلام مي نويسد: در سال دوم هجرى كه جنگ بدر واقع گرديد و مسلمانان پيروز شدند، كفار مكّه عقده و كينه به دل گرفتند؛ از يك سو افراد زيادى از آنان كشته شده بودند و از سوى ديگر راه بازرگانى آنها از راه مدينه بسته شده بود و آنها در پى انتقام بودند.
عمروعاص و افرادى چند، ميان قبيله هاى دور رفتند تا بودجه جنگ آينده را تهيه نمايند، از سرزمين تهامه و قبيله كنانه، حدود چهار هزار نفر جنگجو آماده شدند.
عباس، عموى پيامبر اكرم (ص ) كه يك مسلمان واقعى غير متظاهر به اسلام بود، پيامبر (ص ) را از نقشه كفار مكّه مطلع ساخت. لشكر قريش از مكّه به سوى مدينه حركت نمود. پيامبر اكرم (ص ) با اصحاب مشورت كردند، رأى اكثر جوانان و حمزه اين بود كه به جاى سنگر گرفتن در شهر، بيرون مدينه برويم.
رسول اكرم (ص ) لباس رزم پوشيد و زره و شمشير خود را برداشت و مسلمانان حركت كردند. رسول خدا (ص) نماز جمعه را خوانده، با لشكرى بيش از هزار نفر به سوى احد رهسپار شدند.
وي در ادامه با توصيف صحنه هاي مختلف جنگ احد مي‌نويسد: در اين جنگ بود كه زنى به نام «نسيبه» كه در آغاز نبرد به رزمندگان آب مى داد، همين كه وضع دگرگون شد، شمشير به دست گرفت و از جان مقدس رسول اكرم (ص) چنان دفاع كرد كه زخمهاى متعددى بر بدن اين بانو وارد شد، و بعد از جنگ، رسول گرامى (ص ) شخصى را براى عيادت به منزل او فرستاد.
در اين جنگ بود كه يكى از زنان، شوهر، پدر و برادر خود را از دست داد، ولى همين كه خبر يافت، پيامبر (ص ) سالم است، تمام ناراحتى هاى خود را فراموش كرده، شترى به ميدان آورد و جنازه هاى شوهر، پدر و برادر را حمل نمود و هنگامى كه مردم برايش دل سوزى مى كردند، مى گفت: خوشحالم كه پيامبر(ص) زنده است.

منبع:حج

211008