عقیق: "مکیال المکارم فى فوائد الدعاء للقائم" یکى از کتاب هاى ارزشمند شیعه، نوشته آیت‏ اللّه‏ سیدمحمدتقى موسوى اصفهانى(1348 ـ 1301ق) است که به قصد اداء حق حضرت بقیة‏اللّه که حقش بر گردن ما افزون‏تر از همه مردم است، احسانش بیشتر و بهتر از همه شامل حال خلق مى‏شود و نعمت ها و منت ها بر ما دارد، به رشته تحریر درآمده است.
اصل کتاب به زبان عربى است و مؤلف در مقدمه مى‏نویسد:
"چون ما نمى‏توانیم حقوق آن حضرت را ادا نماییم و شکر وجود و فیوضاتش را آن طور که شایسته است، به جا آوریم بر ما واجب است آن مقدار از اداى حقوق آن حضرت را که از دستمان ساخته است، انجام دهیم. . . بهترین امور در زمان غیبت آن حضرت، انتظار فرج آن بزرگوار و دعا براى تعجیل فرج او و اهتمام به آنچه مایه خشنودى آن جناب و مقرب شدن در آستان اوست، مى‏باشد."

سایه گسترده خداوند
دعاکننده برای فرج مولی صاحب الزمان زیر سایه گسترده خداوند قرار می گیرد و تا مادامی که به دعاگویی آن حضرت مشغول باشد، رحمت بر او نازل می شود.
دلیل بر این معنی روایتی است که در اصول کافی به سند خود از حضرت ابی عبدالله صادق(ع) آورده که فرمود: رسول خدا(ص) فرمود: هرکس برادر مسلمانش را با کلمه ای گرامی بدارد که به وسیله آن کلمه به او لطف کند و غصه اش را برطرف سازد پیوسته در سایه گسترده خداوند خواهد بود تا وقتی در آن حال باشد رحمت بر او فرود می آید.
می گویم: سابقا بیان کردیم که دعا برای بزرگان و شخصیت ها از انواع تکریم و تعظیم آنان به شمار می رود و همچنین مهربانی و اظهار محبت و برطرف کردن غصه تکریم و گرامی داشتن به شمار می آید. بنابراین اگر مومن برای مولایش در زمان غیبت آن حضرت دعا کند و نتواند به وسیله دیگری غصه آن جناب را کم کند به ثواب یاد شده خواهد رسید. بیان این مطلب به دو وجه انجام می گیرد: اول: اینکه به عقل و نقل دانستی که بین امام و شیعیانش برادری برقرار است این حدیث دلالت دارد که آن ثواب با دعای مومن برای برادرش ثبوت می یابد زیرا که دعا در برطرف کردن غم ها و دفع شداید و بلاها موثر است و نیز اظهار محبت مومن نسبت به برادر دینی خویش است و قبلا دانسته شد که دعا در تعجیل فرج مولایمان صاحب الزمان موثر می باشد.
دوم: با توجه با مساله اولویت قطعی آن ثواب با دعا کردن برای مولایمان صاحب الزمان به طریق اولی تحقق می یابد.