"... عقیق:حسين شرفنا" اين عبارت را كساني كه اربعين در كربلاي معلي بوده اند، بسيار بر روي پارچه نوشته ها و تابلوهايي ديده اند كه نشانه موكب – محلي براي پذيرايي از - زائران آقا اباعبدالله الحسين(ع) است.
اين عبارت معنايي عميق و وسيع دارد. از جواناني كه در كربلا اين نوشته را برروي ورودي موكب خود قرار داده اند و تعداد آنها نيز بسيار است.

در كربلا كه بودم با جواني با نام "علي محمد جاسم" دانشجوي 24ساله مهندسي معدن اهل بصره آشنا شدم كه به همراه عده اي از همكلاسي هاي خود محلي را براي پذيرايي از زائران امام حسين(ع) در مقابل باب السلام حرم شريف امام داير كرده بود.

او مي‌گفت: من يك شيعه هستم. امام حسين(ع) هويت من است. امام نه فقط براي من شيعه، كه براي هر كسي كه بخواهد به زبان و ادبيات امروزي دنيا "آزاده" باشد، و آزاده زندگي كند، امام و مقتدي است.

"وقتي مي گوييم حسين شرفنا، يعني او همه هستي من است. او الگوي من است. وجود من بسته به وجود او است. او است كه به من و ما آموخت كه نبايد زير بار ظلم زندگي كنيم."

منبع:حج