*انزال کتب و ارسال رسل برای این بود که خداوند می خواست بشریت را به سعادت و کمال برساند، انبیا امدند کتب آسمانی نازل شد، پیامبر فرمود: هیچ پیامبری مثل من اذیت نشد، بخاطر هدایت بشریت، عجیب است که خداوند پیامبر را برای هدایت ما فرستاده و ما فرار می کنیم، چرا فرار می کنیم چون نمی خواهیم انضباط پیدا کنیم.

*خداوند قرآن را فرستاد تا افراد را به تفکر و تعقل وا دارد، پیامبر در شرایطی مبعوث به رسالت شد که جهل در کمال بود و تعقل در کف، جایی که مردم اینقدر جاهل بودند که دختران را زنده به گور می کردند، جایی که مردم بت می پرستیدند، پیامبر اذیت شد و از دست مشکرین به غار پناه برد، شکمبه گوسفند بر سر او ریختند، پیشانی مبارکشان را شکستند، چرا همه این کارها را کردند؟ چون ایشان آمده بود هدایتشان کند.

*در جامعه جهانی آن معرفتی که باید نسیت به پیامبر ایجاد بشود نشده است، پیامبر رسول رحمت است، او چراغ هدایت است، کار چراغ رفع ظلمت است، یک مسیر روشنی را برای انسانیت نشان دهد.

*کسی که امامت ندارد چی دارد؟ برای چه زندگی میکند؟ ولی ما میدانیم بذری که کاشته ایم برداشتمان، برداشت مطلوب است، الدنیا مزرعه الاخره، اینجا محل کشت است و آنجا محل برداشت است، فقط در دین ماست که اگر فکر عمل خیر کنید اجرش را برای شما می نویسند، اگر انجام بدهی ده برابر به تو پاداش خواهند داد.

*خداوند مانند معلمی است که به شاگرد خود می گوید تو تلاش خود را انجام بده اگر نمره ات هفده شد من به تو بیست می دهم، در روایات موجود است که در میان جنگ پیامبر ایستاد به خندیدن از او دلیل خنده را پرسیدند، ایشان فرمود: من دارم به دنبال اینها می روم برای هدایتشان ولی اینان ازمن فراری هستند به سوی جهنم، پیامبر صاحب خلق عزیم است، خلق پیامبر بود که اسلام را پیش برد.

*امروز اگر می خواهیم تربیت اسلامی را به جهان نشان بدهیم باید از راه اخلاق باشد، اخلاق در تمام زوایای زندگی ما حضور دارد، وقتی اخلاق درست می شود که در امورمان خدا رادر نظر بگیریم، مرحوم شیخ جعفر شوشتری سوار بر الاغ وارد دروازه تهران سابق شد و گفت: مردم این همه پیامبر خداوند فرستاد که بگویید که مشرک نباشید ولی من امروز به شما می گویم در کارهای زندگی تان مشرک باشید و خداوند را در امور زندگی خود شریک کنید و در نظر بگیرید.