*در حدیث قدسی خدا از موسی بن عمران می پرسد: میدانی کدام عمل بندگانم را بیشتر دوست دارم؟ آن عملی که فقط و فقط برای من است. و وقتی آن را در وجود بنده اش می بیند به ملائکه می گوید به این بنده من مباحات کنید.

*مرحوم کلینی(ع) درتوحید کافی روایتی را می آورد به این مضمون که زمانی می توانیم ادعای مومن بودن داشته باشیم و ادعای این را داشته باشیم که به مقام اولیای الهی رسیده ایم که اگر محبت الله را از شما بگیرند دیگر آرزوی تنفس در دنیا را هم نداشته باشید.

*امام صادق می فرماید: عارف به کسی می گویند که اگر عشق الهی در زندگی اش کمرنگ شود لحظه ای علاقه به زنده بودن ندارد، اگر دنیا بوده بخاطر محبت الله است لذا از خدا بخواهید که به ما محبت الله را بچشاند.

*خداوند به موسی گفت دروغ  می گوید کسی که می گوید مرا دوست دارد ولی با من خلوت ندارد، در زندگی هایمان چقدر خلوت داریم با خدا و آل الله؟ اگر داریم عاشق هستیم، وقتی یک زوج جوان با هم ازدواج می کنند همه عالم را برای خودشان مزاحم می بینند چرا؟ چون عاشق هستند و از کنار هم بودن لذت می برند لذا هرکس که خلوتشان را بهم می زند مزاحم می بینند.

*میرزا جواد آقا ملکی تبریزی در رساله لقا الله خود حدیث قدسی را ذکر می کند، خدا به داوود گفت: اگر بدانند آن کسانی که از من رو برگرداندند چقدر من دوستشان دارم قالب تهی می کنند. گفت: موسی میدانی من چقدر چشم به راه بندگان خود هستم؟ روایت داریم اگر واقعا عشق خدا را داشته باشیم به زمین و آسمان دستور می دهد خادمی بنده اش را بکنند.