"حجت الاسلام تحریری" درباره نظارت الهی بر اعمال می گویند:
عقیق: « وقتی انسان باورش می آید که واقعا تخلف از قانون یک وقتی یقه اش را می گیرد، چقدر کنترل می کند؟ همین که اعلام می کنند جریمه می کنیم، دوربین های مخفی می گذاریم، چقدر جمع و جور می شویم؟سر این چهارراه نصفه شب هم که می رسیم این چراغ را رد نکنیم. چون آن دوربین مخفی میگیرد، جریمه می کنند، جریمه هم سنگین باشد دیگر بدتر!!
خدا می فرماید که ما بر شما یک دوربین های مخفی از خودتان قرار داده ایم . در قیامت من دهان را می بندم، می گویند این دست حرف بزند. سراغ نداره آدم که دست حرف بزند، اما نه اینها زبان دارند. از زمینی که به حسب ظاهر بی شعور است، شعور پیدا میکند و استنطاق می کشند.
اینها به پوست هایشان می گویند: چرا بر ضد ما شهادت دادید. شما برای خودمون هستید! تو داری بر علیه خودم شهادت می دهی؟ پوست منی! این خیلی سخت است که یک آشنایی بر علیه انسان یک حرفی بزند، یک شهادتی بدهد، نارو بزند. اینها را انسان حساب بکند چه حالی پیدامی کند.
همین ها دوباره حرف می زنند که ما را کسی که همه چیز را به زبان آورده است ما را به زبان آورده است، ما اختیاری نداریم.
معلوم می شود که این اعمال ثبت می شود. حالا به گروه خون و اینها دیگر کاری ندارند. این پوست هم شعور پیدا می کند چه برسد به خون. نوعا چند تا از اعضای انسان را می گویند شعور ندارد. رشدش محدود است. ناخن و مو. اما از دیدگاه دین همه اینها یک شعور دیگری دارند:
ما سمیعیم و بصیریم و هشیم / با شما نامحرمان ما خامشیم»
منبع: وبلاگ حرم وصال
کد خبرنگار:212113
