سعادت انسان در گرو اعمال اوست

آیه 139:         

قُلْ أَتُحَآجُّونَنَا فِى اللَّهِ وَ هُوَ رَبُّنَا وَ رَبُّكُم وَ لَنَآ أَعْمَلُنَا وَ لَكُمْ أَعْمَلُكُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُخْلِصونَ‏

ترجمه:            

(اى پیامبر! به اهل كتاب) بگو: آیا درباره‏ى خداوند با ما مجادله مى‏كنید، در حالى كه او پروردگار ما و شماست و اعمال ما براى ما و اعمال شما از آنِ شماست و ما براى او خالصانه عبادت مى‏كنیم.

* نکته ها                     

این آیه، هشدار به اهل كتاب است كه از ادّعاهاى بى‏دلیل دست بردارند. آنها مى‏گفتند: ما به خدا نزدیكتر و یا فرزندان او و یا محبوبان او هستیم. بنى‏اسرائیل گمان مى‏كردند كه باید همه‏ى انبیاء از نژاد آنان باشند و بخاطر قدیمى بودن دین آنان و كتاب تورات، خودشان را برتر مى‏دانستند و لطف الهى را فقط مخصوص خودشان دانسته و با این گمان با مسلمانان محاجّه و گفتگو مى‏كردند.

* پيام ها                      

1- صاحب اختیار همه‏ى انسان‏ها، خداست. او به همه لطف دارد و مى‏تواند هر كس را از هر نژادى كه باشد، مورد عنایت خاصّ خود قرار دهد. «هو ربّنا و ربّكم»

2- سعادت هر كس در گرو اعمال اوست. ادّعا و شعار كارساز نیست. «لنا اعمالنا و لكم اعمالكم»

3- ملاك قرب به خداوند، عبادت خالصانه و منزّه دانستن او از شریك است. «نحن له مخلصون»

آيه 140:                     

أَمْ تَقُولُونَ إِنَّ إِبْرَهِيمَ وَ إِسْمَعِيلَ وَ إِسْحَقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الأَسْبَاطَ كَانُواْ هُوداً أَوْ نَصَرى‏ قُلْ ءَأَنْتُمْ أَعْلَمُ أَمِ اللَّهُ وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَتَمَ شَهَدَةً عِنْدَهُ مِنَ اللَّهِ وَ مَا اللَّهُ بِغَفِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ‏

ترجمه:            

یا مى‏گویید كه ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط، یهودى یا نصرانى بودند؟ بگو: شما بهتر مى‏دانید یا خدا؟ (چرا حقیقت را كتمان مى‏كنید؟) و چه كسى ستمكارتر است از آن كس كه گواهى و شهادت الهى را (درباره‏ى پیامبران) كه نزد اوست، كتمان كند و خدا از اعمال شما غافل نیست.

* نکته ها                     

این آیه، خطابى دیگر به اهل كتاب است، كه شما آنقدر به یهودى یا نصرانى بودن خود مباهات مى‏كنید كه حتّى حاضرید بزرگترین افتراها را به بهترین اولیاى خدا نسبت دهید؟! آیا مى‏ گویید: ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و پیامبران دیگر از نسل یعقوب «اسباط»، با آنكه قبل از نزول تورات و انجیل بوده‏اند، یهودى و نصرانى هستند؟ آیا این ستمگرى نیست كه واقعیّتى را كه بدان واقفید بپوشانید و این حقیقت روشن تاریخى را بر عامّه مردم كتمان كنید و چنین وانمود كنید كه همه پیامبران، تابع یهودیّت یا نصرانیّت بوده‏اند؟ ولى بدانید كه خداوند از آنچه شما انجام مى‏دهید غافل نیست.

* پيام ها                      

1- گاهى تعصّب به جایى مى‏رسد كه شخص حاضر مى‏ شود واقعیّت‏ هاى روشن تاریخى را تحریف و یا انكار كند. «ام تقولون ...»

2- بزرگترین ظلم‏ ها، ظلم فرهنگى و كتمانِ حقایق است. «ومن اظلم ممن كتم»

3- علم خداوند به كتمان و ظلم‏ ها، باید براى ما هشدار باشد. «و ما اللّه بغافل عمّا تعملون»