۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۰۴ : ۰۱
چگونه می توان در ثواب قیام سید الشهداء(ع) شریک شد
از رسول خدا صلى الله عليه و آله شنيدم كه: هر كس عمل قومى را دوست دارد، در ثواب آن عمل با آنان شريك است.
عقیق:حکایتی خواندنی با موضوع زيارت حضرت سيد الشهداء عليه السلام را اززبان جابر بن عبد اللّه انصارى منتشر می کند.
«عطيّة بن سعد بن جناده عوفى جدلى» روايت كرده است كه با جابر براى زيارت حضرت سيد الشهداء عليه السلام به كربلا آمديم. جابر غسل كرد و بر خود عطر زد. دستش را گرفته به روى قبر مطهّر حضرت سيد الشهداء عليه السلام گذاشتم. بيهوش شد. بر صورت او آب زدم. به حال آمد. با سوز دل سخنانى جگر سوز به محضر حضرت حسين عليه السلام عرضه داشت، سپس به شهداى گرانقدر كربلا سلام كرد و در پايان كلامش گفت كه: ما نيز در آن كارى كه شما داخل شديد، شريك بوديم؛ يعنى مجادله و مقاتله و نصرت و يارى ذرّيه خاتم پيامبران و شهادت در محضر او.
عطيّه مىگويد:به او گفتم: ما رنجى نبرديم، و شمشيرى نزديم، سرهاى اين گروه از بدن جدا، و همسرانشان بيوه، و فرزندانشان يتيم شدند، چگونه در اجر با ايشان شريك باشيم؟
جابر در پاسخ گفت:عطيّه! من با دو گوش خود از رسول خدا صلى الله عليه و آله شنيدم كه: هر كس عمل قومى را دوست دارد، در ثواب آن عمل با آنان شريك است. سپس گفت: اى عطيّه! رسولحقّ فرمود: نيّت من و اصحابم بر همان نيّت حسين و اصحاب اوست.
پی نوشت:
عبرت آموز، ص: 158
منبع:حوزه
211008
«عطيّة بن سعد بن جناده عوفى جدلى» روايت كرده است كه با جابر براى زيارت حضرت سيد الشهداء عليه السلام به كربلا آمديم. جابر غسل كرد و بر خود عطر زد. دستش را گرفته به روى قبر مطهّر حضرت سيد الشهداء عليه السلام گذاشتم. بيهوش شد. بر صورت او آب زدم. به حال آمد. با سوز دل سخنانى جگر سوز به محضر حضرت حسين عليه السلام عرضه داشت، سپس به شهداى گرانقدر كربلا سلام كرد و در پايان كلامش گفت كه: ما نيز در آن كارى كه شما داخل شديد، شريك بوديم؛ يعنى مجادله و مقاتله و نصرت و يارى ذرّيه خاتم پيامبران و شهادت در محضر او.
عطيّه مىگويد:به او گفتم: ما رنجى نبرديم، و شمشيرى نزديم، سرهاى اين گروه از بدن جدا، و همسرانشان بيوه، و فرزندانشان يتيم شدند، چگونه در اجر با ايشان شريك باشيم؟
جابر در پاسخ گفت:عطيّه! من با دو گوش خود از رسول خدا صلى الله عليه و آله شنيدم كه: هر كس عمل قومى را دوست دارد، در ثواب آن عمل با آنان شريك است. سپس گفت: اى عطيّه! رسولحقّ فرمود: نيّت من و اصحابم بر همان نيّت حسين و اصحاب اوست.
پی نوشت:
عبرت آموز، ص: 158
منبع:حوزه
211008
گزارش خطا
