۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۴ : ۱۲
ثواب عظیم افطاری دادن در غروب عید غدیر
عقیق:
توضیح
این روایت قسمتی از خطبه امیرالمومنین(ع) در عید غدیر است که اتفاقا مصادف با جمعه بوده است، که این خطبه توسط امام رضا(ع) در عید غدیر در حالیکه عده‌ای از خواص و اصحابشان را برای پذیرایی و افطار جمع کرده بودند از قول امیرالمومنین(ع) نقل شده است.
متن روایت
عُودُوا رَحِمَکُمُ اللَّهُ بَعْدَ انْقِضَاءِ مَجْمَعِکُمْ بِالتَّوْسِعَةِ عَلَى عِیَالِکُمْ وَ الْبِرِّ بِإِخْوَانِکُمْ وَ الشُّکْرِ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى مَا مَنَحَکُمْ، وَ أَجْمِعُوا یَجْمَعِ اللَّهُ شَمْلَکُمْ، وَ تَبَارُّوا یَصِلِ اللَّهُ أُلْفَتَکُمْ، وَ تَهَادَوْا نِعَمَ اللَّهِ کَمَا مَنَّاکُمْ بِالثَّوَابِ فِیهِ عَلَى أَضْعَافَ الْأَعْیَادِ قَبْلَهُ وَ بَعْدَهُ إِلَّا فِی مِثْلِهِ. وَ الْبِرُ فِیهِ یُثْمِرُ الْمَالَ وَ یَزِیدُ فِی الْعُمُرِ، وَ التَّعَاطُفُ فِیهِ یَقْتَضِی رَحْمَةَ اللَّهِ وَ عَطْفَهُ. وَ هَیِّئُوا لِإِخْوَانِکُمْ وَ عِیَالِکُمْ عَنْ فَضْلِهِ بِالْجُهْدِ مِنْ جُودِکُمْ، وَ بِمَا تَنَالُهُ الْقُدْرَةُ مِنِ اسْتِطَاعَتِکُمْ، وَ أَظْهِرُوا الْبِشْرَ فِیمَا بَیْنَکُمْ وَ السُّرُورَ فِی مُلَاقَاتِکُمْ، وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى مَا مَنَحَکُمْ. وَ عُودُوا بِالْمَزِیدِ مِنَ الْخَیْرِ عَلَى أَهْلِ التَّأْمِیلِ لَکُمْ، وَ سَاوُوا بِکُمْ ضُعَفَاءِکُمْ فِی مَآکِلِکُمْ، وَ مَا تَنَالُهُ الْقُدْرَةُ مِنِ اسْتِطَاعَتِکُمْ وَ عَلَى حَسَبِ إِمْکَانِکُمْ. فَالدِّرْهَمُ فِیهِ بِمِائَةِ أَلْفِ دِرْهَمٍ وَ الْمَزِیدُ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ، وَ صَوْمُ هَذَا الْیَوْمِ مِمَّا نَدَبَ اللَّهُ تَعَالَى إِلَیْهِ وَ جَعَلَ الْجَزَاءَ الْعَظِیمَ کَفَالَةً عَنْهُ، حَتَّى لَوْ تَعَبَّدَ لَهُ عَبْدٌ مِنَ الْعَبِیدِ فِی الشَّبِیبَةِ مِنِ ابْتِدَاءِ الدُّنْیَا إِلَى تَقَضِّیهَا صَائِماً نَهَارَهَا قَائِماً لَیْلَهَا -إِذَا أَخْلَصَ الْمُخْلِصُ فِی صَوْمِهِ- لَقَصُرَتْ إِلَیْهِ أَیَّامُ الدُّنْیَا عَنْ کِفَایَةٍ. وَ مَنْ أَسْعَفَ أَخَاهُ مُبْتَدِئاً وَ بَرَّهُ رَاغِباً فَلَهُ کَأَجْرِ مَنْ صَامَ هَذَا الْیَوْمَ وَ قَامَ لَیْلَتَهُ. وَ مَنْ فَطَّرَ مُؤْمِناً فِی لَیْلَتِهِ فَکَأَنَّمَا فَطَّرَ فِئَاماً وَ فِئَاماً -یَعُدُّهَا بِیَدِهِ عَشَرَةً-
فَنَهَضَ نَاهِضٌ فَقَالَ: یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ وَ مَا الْفِئَامُ؟
قَالَ: مِائَةُ أَلْفِ نَبِیٍّ وَ صِدِّیقٍ وَ شَهِیدٍ، فَکَیْفَ بِمَنْ تَکَفَّلَ عَدَداً مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ أَنَا ضَمِینُهُ عَلَى اللَّهِ تَعَالَى الْأَمَانَ مِنَ الْکُفْرِ وَ الْفَقْرِ، وَ إِنْ مَاتَ فِی لَیْلَتِهِ أَوْ یَوْمِهِ أَوْ بَعْدَهُ إِلَى مِثْلِهِ مِنْ غَیْرِ ارْتِکَابِ کَبِیرَةٍ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ تَعَالَى، وَ مَنِ اسْتَدَانَ لِإِخْوَانِهِ وَ أَعَانَهُمْ فَأَنَا الضَّامِنُ عَلَى اللَّهِ إِنْ بَقَّاهُ قَضَاهُ وَ إِنْ قَبَضَهُ حَمَلَهُ عَنْهُ. وَ إِذَا تَلَاقَیْتُمْ فَتَصَافَحُوا بِالتَّسْلِیمِ وَ تَهَانَوُا النِّعْمَةَ فِی هَذَا الْیَوْم،ِ وَ لْیُبَلِّغِ الْحَاضِرُ الْغَائِبَ وَ الشَّاهِدُ الْبَائِنَ، وَ لْیَعُدِ الْغَنِیُّ عَلَى الْفَقِیرِ وَ الْقَوِیُّ عَلَى الضَّعِیفِ، أَمَرَنِی رَسُولُ اللَّهِ ص بِذَلِکَ.
ترجمه
خدا رحمتتان کند بعد از پایان یافتن این اجتماع به خانهایتان بر گردید، و برای اهل و عیال خود دست و دل بازی کنید و به برادران و دوستانتان نیکی کنید و به درگاه الهی شکر و سپاس به جای آورید در مقابل این نعماتی که به شما داده است. گرد هم آئید تا خداوند کار شما را سامان دهد و به یکدیگر نیکی کنید تا خداوند دل های شما را بهم پیوند دهد. نعمتهاى الهى را به هم هدیه دهید، همان گونه که خداوند، در این روز بر شما منّت نهاده و ثواب عمل در این روز را چندین برابر عمل در اعیاد قبل از این عید و بعد از این عید قرار داده است مگر اینکه آن عید در عید غدیر باشد. نیکى در این روز اموال را زیاد می‌کند و عمر را مىافزاید، و مهربانى به همدیگر در این روز، رحمت و رأفت خداوند را جلب می‌کند. از فضل خدا به برادران و خانوادهتان، تا سر حدّ توان، ببخشید و تا آنجا که دستتان مىرسد، برایشان مهیّا دارید. با هم خوشرو باشید و در دیدار یکدیگر، اظهار شادمانىکنید و بر آنچه خداوند به شما بخشیده، سپاسبگزارید. به کسى که به خیر شما امید دارد، افزون بر آن بدهید و به ناتوانان خود، همچون خود و هر اندازه که از دستتان برمىآید و برایتان امکان دارد، بخورانید. [انفاقِ] یک درهم در این روز، پاداش [انفاقِ] صد هزار درهم [در روزهاى دیگر] و [حتّى] بیشتر را از سوى خداى عز و جل دارد. روزه این روز از چیزهایی است که خداوند متعال خود آن را فرا خوانده و پاداش آن را هم خود به عهده گرفته است، به گونهاى که اگر بندهاى در جوانیش، از آغاز دنیا تا پایان آن، روزهایش را روزه بگیرد و شبهایش را [به عبادت] برخیزد، به پاى ثواب روزه این روز اگر خالصانه باشد نمىرسد. هر کس که پیش از درخواست برادر دینىاش، به یارى او بشتابد و از سر رغبت، به او نیکى کند، پاداش کسى را دارد که این روز را روزه گرفته و شبش را [به عبادت] برخاسته باشد. و هر کس مومنی را در شام عید غدیر افطار دهد [یعنی روزه داری را افطار دهد] انگار افطار داده است به فئام و فئام ... -حضرت با دستش ده مرتبه فئام را تکرار کرد-
یکنفر از جای بلند شد و عرض کرد: یا امیرالمومنین فئام چیست؟
حضرت فرمود: صد هزار نبی و صدیق و شهید است، پس چگونه است برای کسی که کفالت چندین نفر از مومنین و مومنات را به عهده گرفته است؟ و من ضمانت می‌کنم برای او حفظ از کفر و فقر را، و اگر در شب عید غدیر و یا در روزش و یا بعد از عید غدیر تا سال بعد چنین روزی از دنیا برود به شرطی که مرتکب کبیره‌ای نشود، اجر او بر عهده خداوند است. و اگر کسی برای برادرانش قرض بگیرد و به آن‌ها کمک کند، من از سوى خدا ضامنم که اگر باقى بمانَد، بدهىاش را بپردازد و اگر قبضِ روحش کند، خداوند، خود به عهده بگیرد. چون همدیگر را دیدید، دست بدهید و سلام کنید و نعمتِ امروز را به هم تبریک بگویید و باید حاضر به غایب و نیز به حاضرِ دور از من برساند، و توانگر به دیدن فقیر برود و نیرومند به دیدن ناتوان؛ چرا که پیامبر(ص) چنین فرمانم داد.
پی نوشت:
مصباح المتهجد، ج2، 757-758
منبع:بیان معنوی
گزارش خطا
