۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۳۲ : ۱۶
چرا حکام باید نسبت به مردم گذشت داشته باشند؟
همان‌گونه كه دوست دارى خداوند نسبت به تو بخشش و گذشت كند، تو نيز نسبت به آنان بخشش و گذشت داشته باش....و خداوند بالا دست كسى است كه تو را به امارت گماشته است.
عقیق: امیرالمومنین امام على عليهالسلام-در فرمان استاندارى مصر به مالك اشتر-: دل خود را آكنده از مهر و محبّت و لطف نسبت به مردم گردان و مبادا براى آنان چون جانور درندهاى باشى كه خوردنشان را غنيمت دانى؛
زيرا كه مردم دو دستهاند: يا برادر دينى تو هستند و يا همنوع تو.
در معرض لغزش و خطا قرار دارند و گاه از روى عمد يا خطا دست به گناه و تجاوز مىآلايند. پس همان گونه كه خود دوست دارى خداوند نسبت به تو بخشش و گذشت كند، تو نيز نسبت به آنان بخشش و گذشت داشته باش؛ زيرا تو بالادست آنها هستى و فرمانرواى بر تو ، بالا دست تو مىباشد و خداوند بالا دست كسى است كه تو را به امارت گماشته است!
متن حدیث:
مِن كِـتابهِ للأشتَرِ لَمّاوَلاّهُ مِصرَ: و أشعِرْ قَلبَكَ الرَّحمَةَ لِلرَّعِيَّةِ، و المحبَّة لَهُم، و اللُّطفَ بهِم، و لاتَكونَنَّ علَيهِم سَبُعا ضارِيا تَغتَنِمُ أكلَهُم؛ فإنَّهُم صِنفانِ: إمّا أخٌ لَكَ في الدِّينِ، أو نَظيرٌ لَكَ في الخَلقِ، يَفرُطُ مِنهُمُ الزَّلَلُ، وتَعرِضُ لَهُمُ العِلَلُ، و يُؤتى على أيديهِم في العَمدِ والخَطأِ، فأعطِهِم مِن عَفوِكَ وصَفحِكَ مِثلَ الّذي تُحِبُّ وتَرضى أن يُعطِيَكَ اللّهُ مِن عَفوِهِ وصَفحِهِ، فإنَّكَ فَوقَهُ، وَ والِي الأمرِ علَيكَ فَوقَكَ، واللّهُ فَوقَ مَن وَلاّكَ!
پی نوشت:
منبع:مشرق
211008
زيرا كه مردم دو دستهاند: يا برادر دينى تو هستند و يا همنوع تو.
در معرض لغزش و خطا قرار دارند و گاه از روى عمد يا خطا دست به گناه و تجاوز مىآلايند. پس همان گونه كه خود دوست دارى خداوند نسبت به تو بخشش و گذشت كند، تو نيز نسبت به آنان بخشش و گذشت داشته باش؛ زيرا تو بالادست آنها هستى و فرمانرواى بر تو ، بالا دست تو مىباشد و خداوند بالا دست كسى است كه تو را به امارت گماشته است!
متن حدیث:
مِن كِـتابهِ للأشتَرِ لَمّاوَلاّهُ مِصرَ: و أشعِرْ قَلبَكَ الرَّحمَةَ لِلرَّعِيَّةِ، و المحبَّة لَهُم، و اللُّطفَ بهِم، و لاتَكونَنَّ علَيهِم سَبُعا ضارِيا تَغتَنِمُ أكلَهُم؛ فإنَّهُم صِنفانِ: إمّا أخٌ لَكَ في الدِّينِ، أو نَظيرٌ لَكَ في الخَلقِ، يَفرُطُ مِنهُمُ الزَّلَلُ، وتَعرِضُ لَهُمُ العِلَلُ، و يُؤتى على أيديهِم في العَمدِ والخَطأِ، فأعطِهِم مِن عَفوِكَ وصَفحِكَ مِثلَ الّذي تُحِبُّ وتَرضى أن يُعطِيَكَ اللّهُ مِن عَفوِهِ وصَفحِهِ، فإنَّكَ فَوقَهُ، وَ والِي الأمرِ علَيكَ فَوقَكَ، واللّهُ فَوقَ مَن وَلاّكَ!
پی نوشت:
- «نهج البلاغه، نامه 53»
منبع:مشرق
211008
گزارش خطا
