یادداشت / هنگامه وقوع
و خداوند چه آشکارا ميگويد هر خبري را هنگامه وقوع و رويدادن است که در آن هنگام آشکار ميشود
عقیق: لکل نَبَإٍ مسْتَقَر، لکل نَبَإٍ مسْتَقَر، لکل نَبَإٍ مسْتَقَر...
خبر آمدن شهدا، ديگر برايمان عادي شده بود در همهمه گرانيها و نرخ بنزين و خبر قطع يارانهها و توافق‌ها و عدم توافق‌ها!
«پيکرهاي مطهر 270 شهيد دفاع مقدس، که طي عمليات اخير تفحص کشف شدهاند از طريق مرز شلمچه وارد کشور شدند.
فرمانده کميته جست‌وجوي مفقودين ستادکل نيروهاي مسلح، از کشف پيکرهاي مطهر 175 شهيد غواص عمليات کربلاي 4 خبر داد». تا اينجاي خبر همه چيز مثل هميشه بود! حالا حدود يک هفته از انتشار خبري که ابتدا ظاهرا قرار بود مثل باقي خبرها در روزمرگي رفتن ارديبهشت و آمدن خرداد گم بشود، گذشته است اما صفحات فضاي مجازي پر شده است از ارادت به حقانيت آشکار اين خبر.
«شماري از اين پيکرهاي مطهر متعلق به غواصان عمليات کربلاي است که با دستان بسته به شهادت رسيده و برخي پيکرها زماني که کشف شدند، هيچ جراحتي نداشتند و متوجه شديم که آنها زنده به گور شدند».
اينجا بود که حقيقت، بُرنده و تلخ همه را ميخکوب کرد: زنده به گور با دستان بسته پس از 29 سال! و درد تکثير شد... «موجي که حيران ميکند دريا دلان را»
با سرعتي باور نکردني همه در درد اين مظلوميت شريک ميشويم با همه اختلافاتي که در مذهب، عقيده، مرام يا مسلک داريم. و نقطه اشتراک ما اينجاست؛ همه سوگواري ميکنيم براي جواناني که بعد از 29 سال با چشماني باز و دستاني بسته ميآيند تا آکنده کنند اضطراب اين روزهايمان را از عطر گل محمدي تا با افتخار بايستيم و بگوييم ديروزمان اين بود، امروز سر خم نخواهيم کرد تا فردايي سربلند داشته باشيم.
اما همه در بهت و حيرت ميمانيم که بعد از 29 سال بايد ميآمدند؟ چرا حالا؟
قرار بود که با اين بهار برگردي؟
پس از «هزار و دو شب» انتظار برگردي؟
قرار بود پلاکت به سينه‌ات باشد
نه اينکه با ستاره دنباله‌دار برگردي
آهاي ساکن تابوت اينکه رسمش نيست
صنوبري بروي، لاله‌زار برگردي
29 سال بايد چشم مادرانشان به در خشک ميشد و پشت پدرانشان خميده تا در سکوت اين انتظار راهي ديار باقي شوند؟
اما ماجرا براي آنان که به اتفاقي بودن هيچ چيز در عالم معتقد نيستند، پايان نيست! يک آغاز است.
آغاز اين باور که «لکل نَبَإٍ مسْتَقَر وَ سَوْفَ تَعْلَمُونَ/ براي هر خبري قرارگاهي است و بهزودي خواهيد دانست».
و خداوند چه آشکارا ميگويد هر خبري را هنگامه وقوع و رويدادن است که در آن هنگام آشکار ميشود و هنگامه وقوع اين خبر همين روزها بود که «جنگ از وطنم سفر نکردهست هنوز...»
منبع:مشرق
211008
خبر آمدن شهدا، ديگر برايمان عادي شده بود در همهمه گرانيها و نرخ بنزين و خبر قطع يارانهها و توافق‌ها و عدم توافق‌ها!
«پيکرهاي مطهر 270 شهيد دفاع مقدس، که طي عمليات اخير تفحص کشف شدهاند از طريق مرز شلمچه وارد کشور شدند.
فرمانده کميته جست‌وجوي مفقودين ستادکل نيروهاي مسلح، از کشف پيکرهاي مطهر 175 شهيد غواص عمليات کربلاي 4 خبر داد». تا اينجاي خبر همه چيز مثل هميشه بود! حالا حدود يک هفته از انتشار خبري که ابتدا ظاهرا قرار بود مثل باقي خبرها در روزمرگي رفتن ارديبهشت و آمدن خرداد گم بشود، گذشته است اما صفحات فضاي مجازي پر شده است از ارادت به حقانيت آشکار اين خبر.
«شماري از اين پيکرهاي مطهر متعلق به غواصان عمليات کربلاي است که با دستان بسته به شهادت رسيده و برخي پيکرها زماني که کشف شدند، هيچ جراحتي نداشتند و متوجه شديم که آنها زنده به گور شدند».
اينجا بود که حقيقت، بُرنده و تلخ همه را ميخکوب کرد: زنده به گور با دستان بسته پس از 29 سال! و درد تکثير شد... «موجي که حيران ميکند دريا دلان را»
با سرعتي باور نکردني همه در درد اين مظلوميت شريک ميشويم با همه اختلافاتي که در مذهب، عقيده، مرام يا مسلک داريم. و نقطه اشتراک ما اينجاست؛ همه سوگواري ميکنيم براي جواناني که بعد از 29 سال با چشماني باز و دستاني بسته ميآيند تا آکنده کنند اضطراب اين روزهايمان را از عطر گل محمدي تا با افتخار بايستيم و بگوييم ديروزمان اين بود، امروز سر خم نخواهيم کرد تا فردايي سربلند داشته باشيم.
اما همه در بهت و حيرت ميمانيم که بعد از 29 سال بايد ميآمدند؟ چرا حالا؟
قرار بود که با اين بهار برگردي؟
پس از «هزار و دو شب» انتظار برگردي؟
قرار بود پلاکت به سينه‌ات باشد
نه اينکه با ستاره دنباله‌دار برگردي
آهاي ساکن تابوت اينکه رسمش نيست
صنوبري بروي، لاله‌زار برگردي
29 سال بايد چشم مادرانشان به در خشک ميشد و پشت پدرانشان خميده تا در سکوت اين انتظار راهي ديار باقي شوند؟
اما ماجرا براي آنان که به اتفاقي بودن هيچ چيز در عالم معتقد نيستند، پايان نيست! يک آغاز است.
آغاز اين باور که «لکل نَبَإٍ مسْتَقَر وَ سَوْفَ تَعْلَمُونَ/ براي هر خبري قرارگاهي است و بهزودي خواهيد دانست».
و خداوند چه آشکارا ميگويد هر خبري را هنگامه وقوع و رويدادن است که در آن هنگام آشکار ميشود و هنگامه وقوع اين خبر همين روزها بود که «جنگ از وطنم سفر نکردهست هنوز...»
منبع:مشرق
211008
