عقیق | پایگاه اطلاع رسانی هیئت ها و محافل مذهبی

کد خبر : ۵۳۶۱۰
تاریخ انتشار : ۲۸ ارديبهشت ۱۳۹۴ - ۱۳:۰۷
زیارت؛ از آنچه هست تا آنچه باید باشد/
رئیس پژوهشکده حج و زیارت به تشریح اصول مهمی که در زیارت باید مورد توجه قرار گیرد و برخی فرعیاتی که جایگزین این اصول شده است، پرداخت و عنوان کرد: گاهی مردم به جای اینکه منتظر باشند، انتظار دارند حتی در مسجد جمکران هم همه برای گرفتن حاجات می روند

عقیق:حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمهدی علیزاده موسوی، رئیس پژوهشکده حج و زیارت در گفت‌وگویی به تشریح پاسخ این سؤال پرداخت که اصل زیارت چیست و آیا فرهنگ زیارت در جامعه ما دچار فرعیات شده است یا خیر؟ و گفت: فلسفه زیارت به فلسفه توسل نزدیک است. زیارت، توسل و تبرک به نوعی با هم مرتبط هستند.

وی ادامه داد: در آیه 35 سوره مائده آمده است: « یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَابْتَغُواْ إِلَیهِ الْوَسِیلَةَ؛ اى کسانى که ایمان آورده‏‌اید از خدا پروا کنید و به او [توسل و] تقرب جویید» در این آیه مطرح شده است که ای کسانی که ایمان آورده‌اید برای نزدیکی به خدا به دنبال وسیله باشید. زیارت به نوعی ارتباط بین مخلوق و خالق است و خداوند ابا دارد که کارها را بدون وسیله انجام دهد؛ این مسئله هم در مسائل دنیوی مطرح است مانند وقتی که انسان بخواهد به پشت بام برود باید از پله استفاده کند و هم در امور معنوی که انسان از اولیای الهی برای رسیدن به خدا استمداد می کند.

این پژوهشگر دینی افزود: فلسفه اصلی توسل نزدیکی به خداست و انسان از طریق این واسطه خود را به خدا نزدیک می کند. جدای از این مسئله زیارت و توسل یکسری آثار و پیامدهای مثبت دیگر هم دارد از جمله اینکه انسان وقتی به محیط های مقدس می رود همین حضور موجب می شود که برای دقایقی از گناهانی که کرده پشیمان شود و خود این شرم حضور آرامش در پی دارد.

انسان حس گراست؛ می بیند و آرامش می یابد

وی به ذات حس گرای انسان نیز اشاره و اذعان کرد: در نزدیکی با مدفن امامان چون ذاتاً انسان حس گرا است و وقتی چیزی را می بیند و لمس می کند بیشتر آن را باور و حس می کند، حضور در مدفن اولیای الهی برای او آرامش و سکون به وجود می آورد و همین آرامش موجب می شود که از مشکلاتش کم شده و روحش را پالایش کند و فضای مناسبی را برای خود به وجود بیاورد.

حجت الاسلام علیزاده موسوی عنوان کرد: در یک کلمه فلسفه زیارت، کسب معنویت است اما متأسفانه امروز شاهد یکسری خرافات و افزوده هایی در مسئله زیارت هستیم که موجب شده خود زیارت هم گاه مورد سؤال و شک قرار گیرد. زیارت حتماً باید در محلی صورت گیرد که مورد تأیید باشد و به صرف خواب دیدن، یک خانه تبدیل به مکانی مقدس و زیارتی نمی شود و خواب تأییدی برای اصل زیارت از یک مکان نیست.

زیارت واسطه فیض است/ زیارتگاه‌ها را زیارت کنیم نه عبادت

وی با تأکید بر اینکه شخصی که به زیارت وی می رویم واسطه ای بین ما و خداست نه اینکه خود آن شخص برای خود دارای استقلال رأی باشد، تصریح کرد: وقتی هم که به زیارت می رویم باید متوجه باشیم که در حق فردی که به زیارت وی رفته ایم نباید غلو کنیم یا اعمالی را انجام دهیم که مخصوص عبادت خداست نه غیر او مانند سجده کردن و ... .

آیا ضریح ائمه(ع) را ببوسیم؟
رئیس پژوهشکده حج و زیارت در خصوص جایگاه دست کشیدن بر ضریح ائمه(ع) در هنگام زیارت، گفت: نباید این نکته را فراموش کنیم که برخی از امور مانند تبریک جستن و دست کشیدن به ضریح جزئی از نزدیکی به آن شخص معصوم است. همچنان که حضرت یوسف وقتی که خبردار شد که پدرش نابینا شده پیراهن خود را داد تا بر چشمان پدرش بیندازند؛ همچنان که وقتی کسی قرآنی را می بوسد، کاغذ قرآن را می بوسد اما دلیل این احترام آیات قرآن است.

وی ادامه داد: وقتی که ضریحی را می بوسیم به خاطر فلز ضریح نیست بلکه به این خاطر است که این ضریح وجود مقدسی را دربرگرفته و متبرک شده است. در روایت ها هم داریم که برخی از اشیاء و زمان ها متبرک شده اند مانند تابوت حضرت موسی که وقتی در مقابل لشکر قرار می گرفت به عنوان تابوتی متبرک موجب پیروزی لشکریان می شد.

علیزاده موسوی با اشاره به آیه اول سوره اسراء که می فرماید «سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَیْلًا مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الأَقْصَى الَّذِی بَارَکْنَا حَوْلَهُ لِنُرِیَهُ مِنْ آیَاتِنَا إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ البَصِیر؛ منزه است آن [خدایى] که بنده‏اش را شبانگاهى از مسجد الحرام به سوى مسجد الاقصى که پیرامون آن را برکت داده‏‌ایم سیر داد تا از نشانه‌‏هاى خود به او بنمایانیم که او همان شنواى بیناست». یعنی در حالی پامبر(ص) به مسجد الاقصی رفت که خداوند اطراف مسجد را مبارک کرده بودیم. بنابراین باید این امور را از هم تفکیک کرد. اصل اساسی زیارت عدم افراط و تفریط است یعنی انجام چیزی که ائمه(ع) سفارش کرده اند و نحوه آن را بیان فرموده اند.

وی خاطرنشان کرد: البته انسان لازم نیست صرفاً در چارچوب همان دعاهای ذکر شده با خدا صحبت کند بلکه باید راحت صحبت کند اما برخی از اعمال و رفتارهایی که صورت می گیرد گاهی در شأن ائمه(ع) نیست. مراقب باشیم در زیارت نه لغو کنیم که بهانه به دست دشمنان شیعه بدهیم و نه حق ائمه(ع) را آنگونه که هست رعایت نکنیم که در این صورت هم خود انسان متضرر می شود.

رئیس پژوهشکده حج و زیارت در پاسخ به این سؤال که آیا فرهنگ زیارت در کشور ما مورد بررسی قرار گرفته است؟ گفت: در خصوص آداب زیارت و فرهنگ زیارت کتاب های زیادی منتشر شده است. در پژوهشکده حج و زیارت هم کتاب های متعددی در این خصوص نوشته شده که چگونه قدم اول زیارت را افراد بردارند و در طول میسر و هنگام زیارت و بازگشت چگونه رفتار کنند و ... اما این روحانیان و اهل فکر و نظر هستند که مسئولیت رساندن این مطالب به مردم را دارند.

روحانیون بدون ترس از موضع گیری های مردمی واقعیات زیارت را بیان کنند

وی تصریح کرد: گاه برخی از افراد نگران هستند که اگر حقایق را بیان کنند با موضع گیری مردم مواجه می شوند بنابراین شاید بر اساس دل مردم حرف بزنند اما همچنان که شهید مطهری معتقد هستند روحانیت باید واقعیت ها و حقایق را بیان کند بدون اینکه توجهی به نگاه مردم داشته باشد؛ در خصوص زیارت هم روحانیان نباید از مخالفت های مردمی بترسند.

نویسنده کتاب «از اوج تا فرود» در پاسخ به این درخواست که کتاب‌هایی در خصوص اصول و اسرار زیارت معرفی کنید، گفت: فرهنگ زیارت نوشته حجت الاسلام جواد محدثی و کتاب اداب زیارت نوشته حجت الاسلام قاضی عسکر از کتابهای خوب در زمینه زیارت است. در خود کتاب مفاتیح الجنان هم در خصوص زیارت هر یک از ائمه و ویژگی های زیارت مطالب ارزشمندی نوشته شده است و اگر افراد کمی دقت کنند هم معنویت زیارت و هم شناحت آنها بیشتر خواهدشد.

زیارت وسیله ای برای تقرب بیشتر ما به خدا خواهد شد اگر...

وی تصریح کرد: البته بخشی هم بر عهده خود فرد است که برای انجام زیارت درست مطالعه کرده و اطلاعات کسب کند. اگر فلسفه زیارت را بدانیم و به امام فقط به عنوان کسی که باید مشکلات ما را حل کند، نگاه نکنیم و هنگام زیارت فقط دردها و مشکلات خود را بیان نکنیم، زیارت وسیله ای برای تقرب بیشتر ما به خدا خواهد شد.

مردم به جای اینکه منتظر باشند، انتظار دارند!

حجت الاسلام علیزاده موسوی افزود: گاهی مردم به جای اینکه منتظر باشند، انتظار دارند حتی در مسجد جمکران هم همه برای گرفتن حاجات می روند در حالی که فلسفه زیارت صرفاً گرفتن شفای بیمار و حل مشکلات مادی نیست. در دعای توسل هم می خوانیم که «یا وجیها عند الله اشفع لنا عند الله » یعنی ای آبرومند نزد خدا شفاعت ما را نزد خدا بکن و مسائل مادی را چندان مطرح نمی کند. اگر این را درک کنیم که به زیارت می رویم که ارتباطمان با خدا بیشتر و بهتر شود و غذای روحمان تأمین شود، خواهیم دید که جامعه ما متعالی شده و مشکلات روحی جامعه نیز کاهش پیدا خواهد کرد.


منبع:ایکنا


ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
پربازدیدترین اخبار
پنجره
تازه ها
پرطرفدارترین عناوین