کد خبر : ۵۰۴۷۴
تاریخ انتشار : ۱۶ فروردين ۱۳۹۴ - ۱۷:۴۹
امام سجاد (ع) و خدمتکار زیرک!

چگونه در حالت نداری انفاق کنیم؟

روزى يكى از خدمتكاران زیرک امام سجاد (ع) در موقع شستشوى سر و صورت آن حضرت، ظرف آب از دستش افتاد و سر امام را زخمى كرد...
عقیق:در سوره آل عمران بعد از مذمت و محکوم کردن ربا، از انفاق و عفو و گذشت و تعاون تمجيد مى كند. در آیه ۱۳۴ این سوره به ترسیم سیمای پرهیزکاران پرداخته و چند صفت برای آنها بیان می کند از جمله انفاق در دارایی و تنگدستی. می فرماید متقین در همه حال انفاق مى كنند چه موقعى كه در راحتى و وسعتند و چه زمانى كه در پريشانى و محروميتند. آنها با اين عمل ثابت مى كنند كه روح كمك به ديگران و نيكوكارى در جان آنها نفوذ كرده و به همين دليل تحت هر شرایطى اقدام به اينكار مى كنند، روشن است كه انفاق در حال وسعت به تنهايى نشانه نفوذ كامل صفت عالى سخاوت در اعماق روح انسان نيست، اما آنها كه در همه حال اقدام به كمك و بخشش مى کنند نشان مي دهند كه اين صفت در آنها ريشه دار است.
در آیه ۱۳۴ سوره آل عمران می خوانیم:
«الَّذِينَ يُنْفِقُونَ فِي السَّرَّاءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ الْكاظِمِينَ الْغَيْظَ وَ الْعافِينَ عَنِ النَّاسِ وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ.»
«(متّقين) كسانى هستند كه در راحت و رنج انفاق مى‏كنند و خشم خود را فرو مى برند و از (خطاى) مردم مى گذرند، و خداوند نيكوكاران را دوست مى دارد.»

سه نكته:
چگونه در حال تنگدستى انفاق كنیم؟

پاسخ اين سؤال روشن است، زيرا:
اولاً افراد تنگدست نيز به مقدار توانايى مى توانند در راه كمك به ديگران انفاق كنند.
ثانياً انفاق منحصر به مال و ثروت نيست بلكه هرگونه موهبت خدادادى را شامل مى شود خواه مال و ثروت باشد يا علم و دانش يا مواهب ديگر.
 

دوری از بخل
در حقیقت هدف از انفاق نه فقط رسیدگی به حال محرومین که سازندگی روحی برای انفاق کننده است. خداوند مى خواهد روح گذشت و فداكارى و سخاوت را حتى در نفوس مستمندان جاى دهد تا از رذائل اخلاقى فراوانى كه از "بخل" سرچشمه مى گيرد بر كنار بمانند.
 

امام سجاد (ع) و خدمتکار زیرک!
در این آیه بعد از انفاق به صفت گذشت از سوی متقین اشاره می شود. در این خصوص آورده‏اند: روزى يكى از خدمتكاران زیرک امام سجاد (ع) در موقع شستشوى سر و صورت آن حضرت، ظرف آب از دستش افتاد و سر امام را زخمى كرد. امام به او نگاهى كرد. او دريافت كه امام ناراحت شده و بلافاصله گفت: «وَ الْكاظِمِينَ الْغَيْظَ»، امام فرمود: من خشم خود را فرو بردم. او دوباره گفت: «وَ الْعافِينَ عَنِ النَّاسِ»، امام فرمود: ترا عفو كردم. او گفت: «وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ» امام فرمود: تو در راه خدا آزاد هستى! (تفسير در المنثور و نور الثقلين)


منبع:تراز


ارسال نظر
پربازدیدترین اخبار
پنجره
تازه ها
پرطرفدارترین عناوین