۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۱۹ : ۱۵
پاسخ به شبهه‌ای درباره غدیر خم از زبان آیت الله ضیاءآبادی
اگر ولایت نباشد، نبوت نیست و اگر نبوت نباشد، اعتقاد به ربوبیت و توحید هم تحقق نیافته است. رسول اکرم (ص) ولایت علی (ع) را در ردیف اصول اساسی توحید، نبوت و معاد قرار داده است و در غدیر خم تنها دوستی علی (ع) را اعلام نمی‌کند.
عقیق:رسول
اکرم (ص) در واقعه غدیر پس از اخذ اقرار مردم به سه مطلب اساسی یعنی توحید و
نبوت و معاد فرمود: «الا من کنت مولاه فهذا علی مولاه.» بخشی از شبهات مربوط به
غدیرخم را براساس کتاب «امام علی (ع) حقیقت ایمان، فضیلت پنهان»
اثر آیت الله سید محمد ضیاءآبادی با هم می خوانیم:
و از این عبارت به روشنی بر می‌آید که رسول اکرم (ص) می‌خواسته اثبات کند که ولایت حضرت علی (ع) در ردیف این اصول اساسی توحید و نبوت و معاد است و اگر آن حضرت می‌خواست تنها دوستی علی (ع) را اعلام کند، نیازی نداشت که ابتدا راجع به توحید و نبوت و معاد از مردم اقرار بگیرد و این خود شاهد بزرگی است براینکه مولا در گفتار پیامبر اکرم (ص) به معنای «اولی به تصرف بودن در شئون عامه مردم» است.
مخصوصاً که پس از اقرار گرفتن از مردم، راجع به توحید و نبوت و معاد، درباره سخن بار دیگر به گونه‌ای جالب توجه از مردم اقرار مجدد خواست که :
الستم تعلمون انی اولی منکم بانفسکم: آیا من به حکم خدا که فرموده است «النبی اولی بالمؤمنین من انفسهم...» اولی به تصرف در شئون زندگی شما از خود شما نیستم؟ یعنی آیا چیزی نیست که به امر خدا، مال و جان شما و تمام شئون زندگی از فردی و اجتماعی شما باید در اختیار من باشد و من حق تصرف در تمام امور شمار را دارم و شما باید تابع و تسلیم محض من باشید. آیا چنین نیست؟
همه در مقام جواب به سؤال اقرار کرده و گفتند: آری! صحیح است؛ ما تو را به امر خدا اولی به تصرف در تمام شئون زندگی خود می‌دانیم و تابع و تسلیم محض تو هستیم.
براساس دلائل متقن، اعتقاد به این داریم که اگر ولایت نباشد، نبوت نیست و اگر نبوت نباشد، اعتقاد به ربوبیت و توحید هم تحقق نیافته است. سلسله معارف مانند حلقه‌های زنجیر به هم متصل‌اند یک حلقه که گسیخته شود، بقیه هم به دنبال آن از دست می‌روند. کسی که امامت حضرت مهدی موعود(ع) را منکر شود، امامت همه ائمه (ع) را منکر شده و دراین صورت نبوت رسول اکرم (ص) را هم منکر شده و در نتیجه ربوبیت و الوهیت الله را منکر شده است.
*اتمام حجت علی بن ابیطالب (ع)
در حدیث آمده است که بر مؤمنان واجب است که از علی بن ابیطالب تبعیت کنند. در تفسیر برهان آمده که روزی علی (ع) در جمع اصحاب برای اتمام حجت بر آنها فرمود: شما را به خدا قسم می‌دهم بگویید چه مطلبی گفته شد وقتی این آیه نازل شد:یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَکُونُواْ مَعَ الصَّادِقِینَ .
سلمان از جا برخاست و از رسول خدا (ص) سؤال کرد: آیا این «صادقین» که در آیه آمده است عام است و همه صادقین منظورند، یا گروه خاصی؟ پیامبر (ص) فرمود: اما مأمورین به این آیه، همه مسلمان‌ها هستند چرا که فرموده است: یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمنوا و اما عنوان «صادقین» مخصوص برادرم علی بن ابیطالب و اوصیا او تا روز قیامت در همه زمان‌ها آن فرد صادق مطلق و معصومی که باید از او تبعیت شود علی و یازده فرزند او، یکی پس از دیگری هستند.
واگر صادقین به طور جمع بیان شده و حال آن که در هر زمانی یک معصوم واجب الاتباع بیشتر نیست، احتمالا به لحاظ تعدد زمان‌هاست. یعنی چون در هر زمانی معصومی هست و زمان‌ها متعددند، قهرا معصومان نیز متعدد خواهند بود. پیامبر اکرم (ص) در زمان خودش تنها معصوم متبع بود و پس از آن حضرت امام علی (ع) در زمان خودش.
خلاصه امام امیرالمؤمنین (ع) اصحاب را قسم داد که وقتی آیه صادقین نازل شد و سلمان برخاست و سؤال کرد و رسول خدا (ع) جواب داد که عنوان صادقین مخصوص برادرم علی و اولاد اوست، آیا شما این سؤال و جواب را شنیدید یا نه؟ گفتند، بله ما بودیم و شنیدیم.
منبع:فارس
211008
گزارش خطا
