عقیق: نوحه ها و اشعار با ریتم حزن آلود، باید حاوی شجاعت و مصیبت های اهل بیت(ع)در واقعه کربلا باشد. شکوه و عظمت عزاداری محرم در اشعار و نوحه های عاشقانه پاک ... بردن اشعار و ریتم های غیرمتعارف باید جدا خودداری شود. شکوه و عظمت عزاداری محرم در اشعار و نوحه های عاشقانه پاک آن است.

اشعار و نوحه ها در عزاداری اهل بیت(ع)

عده ای با تعابیر زشت و رکیک _ که از ذکر آن معذوریم _ بعضی از انواع عزاداری را به باد استهزا گرفته و آن را غیر متعارف دانسته اند.

و بعضی دیگر گفته اند: « داد بکشید» یعنی چه؟! چرا داد بکشید؟!

و گروه سوم: جیغ و فریاد بلند زنان را _ که در مجالس عزا اتفاق می افتد_ امری شنیع و گناه دانسته و گفته اند: « صوت المرأة عورة»، پس لازم است نا محرم صدای زن را نشنود.

پاسخ: اگر عادی باشد که بی تابی نیست!

غیر متعارف بودن در تحقق « بی تابی و جزع» دخیل است، اگر رفتار عادی باشد که داغدار و مصیبت زده را « بی تاب » نمی گویند.

هنگامی که به حکم شارع« جزع» در عزای سیدالشهدا(ع) مشروع بلکه مستحب دانسته شود، اشکال در اقسام آن بی وجه است.

عن أبی جعفر(ع)قال: ما الجزع؟ قال: أشدّ الزع الصراخ بالویل و العویل، و لطم الوجه و الصدر، و جزّ الشعر ... .

از امام باقر(ع) پرسیدند: جزع و بی تابی چیست ( و بر چه صدق می کند)؟

فرمود: شدیدترین نوع جزع، فریاد کشیدن و وای گفتن، همراه با اظهار حزن و اندوه، شیون نمودن، لطمه به صورت زدن، به سینه زدن و مو کندن است.

آری؛ در این بی تابی نبایستی از محدوده ای که شرع تجویز کرده پا را فراتر نهاد. در این مورد هم هرکسی به فقیه و مرجعی که صلاحیت تبعیت دارد رجوع نموده و وظیفه خویش را تشخیص می دهد.

پس اینکه کسی بخواهد نظرش را بر دیگران تحمیل کند، و اعمال و رفتار آنها را _ که مبتنی بر استدلال منطقی و پیروی از فقهاست _ به استهزا بگیرد، دور از شأن یک مسلمان, عالم، نویسنده، و ... است.

درروایات متعدد وارد شده که امام حسن عسگری(ع) در مصیبت پدر بزرگوار و برادر عزیزش جناب سید محمد(ع) جامه خویش را درید و در پاسخ اعتراض برخی از کسان _ با لحن تند و شدید_ به فعل حضرت موسی(ع) در مصیبت برادرش هارون استناد فرمود.

اما درباره اعتراضی که به داد زدن شده _ گذشته از روایت امام باقر(ع) که ابتدای همین پاسخ گذشت _ رجوع شود به صحیحه معاویة بن وهب که گوید: امام صادق(ع) برای زوار سیدالشهدا(ع) در حال سجده چنین دعا می نمود:

بارالها!... ترحم نما بر این صورت هایی که بر قبر امام حسین(ع) نهاده شده، بر آن دیدگانی که اشکش _ به جهت ( محبت و ) مهربانی که به ما دارند _ جاری شده، بر آن دل هایی که بی تاب شده وبرای ما سوخته و گداخته و بر آن فریاد ( و شیون هایی) که برای ما بپا شده است.

خدایا من آن جان ها آن بدن ها را به تو می سپارم تا آنکه در (قیامت که) روز تشنگی ( است) آنها را از حوض کوثر سیراب نمایی.

و اما پاسخ گروه سوم در صیحه بانوان؛

اولاً : محققان شیعه و سنی« صوت المرأة عورة» را انکار کرده اند.

و ثانیاً : در روایات متعدد وارد شده که صیحه و شیون بانوان مورد تأیید معصومین(ع)قرار گرفته است.

کدخبرنگار:211001