۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۳۳ : ۱۴
"عقیق: مکیال
المکارم فى فوائد الدعاء للقائم" یکى از کتاب هاى ارزشمند شیعه، نوشته
آیت اللّه سیدمحمدتقى موسوى اصفهانى(1348 ـ 1301ق) است که به قصد اداء حق حضرت
بقیةاللّه که حقش بر گردن ما افزونتر از همه مردم است، احسانش بیشتر و بهتر از
همه شامل حال خلق مىشود و نعمت ها و منت ها بر ما دارد، به رشته تحریر درآمده است.
اصل
کتاب به زبان عربى است و مؤلف در مقدمه مىنویسد:
"چون ما نمىتوانیم حقوق آن حضرت را ادا نماییم و شکر وجود
و فیوضاتش را آن طور که شایسته است، به جا آوریم بر ما واجب است آن مقدار از اداى
حقوق آن حضرت را که از دستمان ساخته است، انجام دهیم. . . بهترین امور در زمان
غیبت آن حضرت، انتظار فرج آن بزرگوار و دعا براى تعجیل فرج او و اهتمام به آنچه مایه
خشنودى آن جناب و مقرب شدن در آستان اوست، مىباشد."
وسیله تایید خداوند در عبادت
مداومت
در دعا برای مولایمان صاحب الزمان سبب می شود که خداوند متعال انسان را در عبادت
تایید می نماید. دلیل بر آن روایتی است که در عده الداعی از پیامبر اسلام آمده که
فرمود: خداوند سبحان فرمود: خداوند سبحان فرمود: هرگاه بدانم که اشتغال به من بر
بنده ام غالب است شهوتش را در سوال و مناجات خودم قرار می دهم و هر گاه بنده ام
چنین شد پس اگر خواست اشتباه کند بین او و اشتباه کردنش حایل شوم حقا که آنان
اولیای من هستند حقا آنان که قهرمانانند.
بیان
دلالت اینکه: همانطور که آیات و روایات دلالت دارند دعا از مهمترین اقسام عبادت ها
می باشد و شکی نیست که ارزنده ترین و عظیم ترین انواع دعا آن است که برای کسی باشد
که خداوند حقش را بر تمام خلایق واجب ساخته و به برکت وجود او فیض به همه موجودات
رسیده است.
و
نیز بدون تردید مراد از اشتغلا به خداوند مشغول بودن به عبادت اوست و همان است که
مداومت بر آن سبب می شود که خداوند انسان را در عبادت تایید و مدد نماید و او را
از اولیای خود قرار دهد.
نتیجه
اینکه مواظبت بر دعا برای مولایمان صاحب الزمان و درخواست فرج و ظهور آن حضرت از
خداوند موجب حصول این فایده عظیم می گردد بنابراین بر اهل ایمان لازم است که در هر
زمان و مکان به این امر اهتمام ورزند.
و
از اموری که مناسب و موید این مطلب است اینکه آقا میرزا محمد باقر اصفهانی همین
روزها برایم نقل کرد که شبی از شبها در خواب یا بین خواب و بیداری مولایم امام حسن
مجتبی را دیدم که نزدیک به این تعبیر فرمود: بر منبرها به مردم بگویید و به آنها
امر کنید که توبه کنند و برای فرج و تعجیل ظهور حضرت حجت دعا نمایند.
و
این مثال مانند نماز میت نیست که واجب کفایی باشد و با انجام دادن آن از سوی بعضی
از مکلفان از سایرین ساقط شود بلکه مانند نمازهای یومیه است که بر تمام مکلفین
واجب است آن را انجام دهند.
منبع:شبستان