عقیق: از امورى كه بيانگر اوج مقام ارجمند زينب(س) است، اينكه امام حسن مجتبى(ع) در شأن او خطاب به او فرمود: تو از درخت نبوت و از معدن رسالت مى باشى .در اين راستا به روايت زير توجه كنيد:

روزى حضرت زينب (س) در محضر دو برادرش، حسن و حسين (ع) نشسته بود، و آنها درباره بعضى از گفتار رسول خدا(ص) با هم گفت و گو مى كردند. زينب (س) به آنها عرض كرد: 

شنيدم در گفتار خود مى گفتيد رسول خدا (ص) فرمود: الحلال بَيِّن و الحرام بين شبهات لا يعلمهن كثير من الناس ... ؛ بعضى از امور حلال آشكار است و بعضى حرام آشكار، ولى بعضى شبهه ناك است كه بسيارى از مردم حكم آن را نمى دانند و تشخيص نمى دهند.

آن گاه زينب (س) چنين شرح داد: هر كس از امور مشتبه پرهيز كند، دين و آبرويش را از انحراف حفظ مى كند و هر كس كه مرتكب امور شبهه ناك شد، پايش به سوى حرام مى لغزد، مانند چوپانى كه گوسفندانش را در نزديك پرتگاهى عبور مى دهد، قطعا احتمال سقوط آن گوسفندان از آن پرتگاه، بسيار است، بدان كه هر چيزى پرتگاهى دارد، امورى را كه خداوند حرام كرده، همان پرتگاه هستند، ارتكاب امور شبه ناك، نزديك به آن پرتگاه خواهد بود كه موجب سقوط خواهد شد.

در هر انسانى عضوى وجود دارد كه اگر صالح شود، موجب صالح شدن ساير اعضا است و اگر فاسد شود، باعث فاسد شدن ساير اعضا مى گردد. آن عضو قلب است . 

اى برادرانم !(حسن و حسين) آيا از پيامبر (ص) كه به تأديب الهى ادب شده، شنيده ايد كه فرمود:
ادبنى ربى و احسن تأديبى؛ خداوند مرا تأديب نمود و نيكو ادب كرد. حلال آن است كه خداوند آن را حلال نموده، قرآن آن را بيان كرده و پيامبر(ص) آن را توضيح داده است، مانند: حلال بودن خريد و فروش، اقامه نماز در وقتش، اداى زكات، انجام روزه ماه رمضان و حج براى مستطيع، و ترك دروغ، نفاق و خيانت و مانند: امر به معروف و نهى از منكر. حرام آن است كه خداوند آن را حرام كرده، و در قرآن بيان نموده است و به طور كلى حرام نقيض حلال است .

  اما امور شبهه ناك، امورى است كه نه حلال بودن آن را مى دانيم و نه حرام بودن آن را. انسان با ايمانى كه نه حلال بودن چيزى را مى داند و نه حرام بودن آن را، اگر سعادت دنيا و آخرت را مى طلبيد، بايد هيچ گاه به دنبال چيزى كه آخرش مشتبه است نرود، واجبات الهى را انجام دهد و محرمات او را ترك نمايد و از شبهه ها پرهيز كند، در اين صورت قطعا رستگار شود، و گرنه پايش به سوى حرام بلغزد و سرانجام در ميان حرام بيفتد.

هنگامى كه گفتار زينب كبرى (س) به اين جا رسيد، امام حسن(ع) به زينب(س) رو كرد و فرمود :خداوند به كمالات تو بيفزايد، آرى همان گونه است كه مى گويى ، انك حقا من شجرة النبوة و من معدن الرسالة؛ حقا كه تو از درخت نبوت و از معدن رسالت هستى. يعنى گفتار و روش و منش تو، از مركز نبوت و مخزن رسالت پيامبر اسلام(ص) نشأت مى گيرد.

منبع:باشگاه خبرنگاران