سخنرانان بامحتوا بگویند و ذاکران مستند بخوانند

آیت‌الله سیدهاشم حسینی بوشهری، مدیر حوزه‌های علمیه سراسر کشور در خصوص آسیب‌شناسی مجالس سوگواری و روضه حضرت امام حسین(ع) و توأمانی شور و شعور در نهضت و مجالس امام حسین(ع) در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم اظهار کرد: مداحی و سخنرانی هر دو باید آن اهداف بلند عاشورایی را بر آورده کنند و اگر تعداد مداحان بیش از سخنرانان باشد، یا غالب مجلس به مداحی تعلق گیرد، به شرط رعایت ضوابط و اصول مشکل چندانی به وجود نمی‎آید؛ گرچه سخنرانی جایگاه خود را دارد و مداحی هم جایگاه خود را؛ اما هر دو باید از دل محتوایی برخیزند که متناسب با اهداف عاشورا و سالار شهیدان اباعبدالله الحسین(ع) باشد.

وی با بیان اینکه باید در هر دو زمینه باید آسیب‌شناسی داشته باشیم تا بتوانیم هدف اصلی از برگزاری مجالس سوگواری بر امام حسین (ع) را تامین کنیم، افزود: وعاظ نباید فراموش کنند، در فرصتی که برای تبیین معارف در اختیار آنها قرار می‌گیرد، مسائل ضروری جامعه و درس‌های مهم عاشورا را به عنوان افرادی که مسئولیت تبیین امر به معروف و نهی از منکر در جامعه را دارند، مطرح کنند و از طرح مباحث بی‌محتوا و غیرضروری اجتناب ورزند.

مدیر حوزه‌های علمیه کشور خاطرنشان کرد: از سوی دیگر مداحان اگر علاوه بر مدیحه‌سرایی همچون گذشته به بیان اشعاری پندآموز از درس‌های عاشورا، موعظه و اموری که آدمی را به یاد خدا، قیامت و وظایف دینی و اخلاقی می‌اندازد، اهتمام ورزند و در این چارچوب تعریف شده فعالیت کنند، قطعا به هدف مطلوب نزدیک خواهیم شد.

وی ادامه داد: بنابراین اگر هم مداحان و هم سخنرانان مجالس اهل بیت(ع) در چارچوب وظایف خود عمل کرده و به خوبی نقش‌آفرینی کنند، جای نگرانی خاصی نیست که جنبه مداحی بر سخنرانی افزون شود؛ گرچه میان این دو تفاوت وجود دارد و سخنرانی قطعا نیازهای عرفانی و معرفتی و علمی جامعه را تامین می‌کند.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم اضافه کرد: از سوی دیگر برپاکنندگان مجالس و بانیان این محافل باید در نظر داشته باشند که جامعه امروز تشنه چه نوع مسائلی است و تنها به گرم کردن مجالس اکتفا نکنند و هر دو مسئله(سخنرانی بامحتوا و مداحی مستند) را در نظر داشته باشند.

مدیر حوزه های علمیه کشور در پایان ضمن توصیه‌هایی به مداحان گفت: مدیحه‌سرایان مجالس امام حسین (ع)، با مطالعه منابعی اصیل، متقن و مستند همچون لهوف سیدابن‌طاووس- که رهبر معظم انقلاب نیز برای ذکر مصیبت در مجالس از این کتاب شریف استفاده می‌کنند- توجه داشته باشند که از منابع سست و غیرمستند در برنامه‌های خود استفاده نکنند و برای تنوع به برخی سبک‌های نو که الزاما رضایت سیدالشهداء(ع) را دربرندارد، تأسی نجویند؛ چراکه برخی از این سبک‌ها نه‌تنها متناسب با ساحت مقدس اباعبدالله(ع) نیست، بلکه سر از وهم درمی‌آورند.

منبع:تسنیم