مدافعان حرم هم کم نبودند، چه کسانی که در اطراف منطقه مستقر بودند چه کسانی که در ساعت استراحت خود، سلاح‌هایشان را به کنار گذاشته بودند و با لباس رزم برای عرض ادب به ساحت مبارک ام المصائب به پابوس ضریح آمده بودند.
ام المصائب...
پس از مدتی توفیق دست داد تا امروز، به زیارت حرم بانو، زینب کبری(س) مشرف شویم. جمعه در زینبیه و حرم مطهر، روز دیگری است. مشتاقان زیارت مرقد مطهرش علاوه بر این منطقه از دیگر مناطق دمشق و گاه دیگر مناطق داخل و خارج سوریه به زیارت می آیند.
امروز روشندلی را دیدم که دختر سه ساله اش، عصای سفیدش شده بود و او را به سمت ضریح پیش می برد.
مصدومانی که بر روی ویلچر یا عصا بدست به زیارت می آمدند و حتی بیمارانی که با چند لوله آویزان به گردن و دست و دهن، خود را به حرم رسانده بودند.
پیرمردی که با وجود کهولت سن، اصرار داشت عطر نذری اش را خود تک تک به دست و صورت زائران آشنا کند.
مدافعان حرم هم کم نبودند، چه کسانی که در اطراف منطقه مستقر بودند که کسانی که در ساعت استراحت خود، سلاح هایشان را به کنار گذاشته بودند و با لباس رزم برای عرض ادب به ساحت مبارک ام المصائب به پابوس ضریح آمده بودند.
خلاصه روز شلوغی بود، هرچند که هر لحظه، باید منتظر خمپاره های تکفیری ها از مناطق اطراف می بودیم و می بودند، اما مشتاقان اهل بیت(ع)، بی اعتنا به این تهدید، می آمدند و می رفتند.
به یادتان بودم، خصوصا برای همه بیماران و بویژه سرطانی ها و سخت علاج ها و نا علاج ها، دعا کردم. رفتگان خودم و همه شما را یاد کردم، خصوصا کسانی که در این چند روز دستشان از دنیای فانی کوتاه شده است و سفر ابدی کردند و از خدایمان خواستم به جایگاه رفیع ام المصائب، به بازماندگانشان صبر عنایت کند.
به امید به اینکه روزی نه چندان دور، باز هم امکان سفر عاشقان و محبان به سوریه فراهم شود و هر کس دل در گرو زینب و رقیه خاتون(س) دارد، بتواند با راحتی خیال به زیارتشان بیاید.
آمین
حسن شمشادی. جمعه پنجم مهر نود و دو. دمشق
منبع: ابنا
212009
