عقیق: آیت‌الله جوادی آملی؛ مفسر قرآن و نهج‌البلاغه، ۲۱ آبان ماه در ادامه سلسله جلسات درس اخلاق در مسجد اعظم با اشاره به خشکسالی کنونی در کشور با بیان اینکه نماز استسقاء از نمازهای پربرکت و نظیر نماز عید فطر و قربان در دو رکعت با شرایط خاص خوانده می‌شود، گفت: هم می‌توان آن را فرادا و هم با جماعت خواند لذا طلاب و اساتید آن را فراموش نکنند و همه در منزل هم می‌توانیم آن را بخوانیم.
وی افزود: خوب است انسان دو روز روزه بگیرد و در روز سوم این دو رکعت را بخواند؛ البته این مسئله شرط صحت نیست بلکه شرط کمال است.
وی با بیان اینکه خدا بردگی و بندگی ما را دوست دارد، اظهار کرد: اگر کسی دنبال زرق و برق دنیا برود گرفتار خود است؛ کسی که ربوبیت خدا، خشوع و خضوع در برابر او را قبول داشته باشد مورد تحسین خداست و خدا بنده خاضع و خاشع را دوست دارد.
مفسر قرآن و نهج‌البلاغه افزود: نکته دیگر اینکه وقتی دعا می‌کنیم برای همه بشریت دعا کنیم و نه فقط برای خودمان؛ کسی در نزد پیامبر(ص) برای خودش و پدر و مادرش دعا کرد و پیامبر(ص) چرا تحجیر کردی و فرمود بگو خدا همه را در مشارق عرض و مغاربها بیامرزد؛ امروز حیوانات و اشجار هم تشنه هستند وباید برای آنان هم دعا کنیم. اگر انسان جهان‌اندیش باشد کاری کرده است که حضرت فاطمه(س) می‌کرد. خداوند همت بلند و شرح صدر را دوست دارد.
آیت‌الله جوادی آملی بیان کرد: بنابراین نماز استسقاء، نیازی به جماعت و افرادی نظیر آیت‌الله خوانساری ندارد و همه باید به درگاه او دعا کنیم؛ زیرا ما به امید زنده هستیم و اهل رجا مشمول عنایت حق قرار می‌گیرد و البته اگر از اوتاد باشد مشکل مملکت را حل می‌کند.
تاثیر گناه بر نزول رحمت
مفسر قرآن کریم با بیان اینکه مرحوم صاحب وسائل در جلد هشتم از صفحه اول تا ۱۶، روایات و احکام صلات استسقاء را بیان فرموده است، اضافه کرد: گاهی مشکلات فرهنگی و قصور اجتماعی و گناه زمینه رحمت را سلب می‌کند. در روایتی در کتاب وسائل روایتی از امام صادق(ع) آمده است که اگر چند گناه رسمی شد چند بلا هم نازل خواهد شد؛ اینکه دستگاه قضا آلوده و اهل رومیزی و زیرمیزی وشهادت دروغ و کتمان شهادت باشد؛ زیرا زمین امروز می‌بیند و ضبط می‌کند و بعدا شهادت خواهد داد؛ زمین و آسمان می‌فهمند چه کسی زیرمیزی داد و چه کسی گرفت.
آیت‌الله جوادی آملی تصریح کرد: اینکه فرمودند: توبه کنید، رجوع به خدا هست اما حقوق مردم با استغفرالله برطرف نمی‌شود و باید ادا شود؛ توبه هم باید با عجز باشد؛ خدایا تو فرمودی که وسیله ابتغاء کنید و ما فقر و بیچارگی را وسیله کردیم، لذا نگویید من فلان کار خیر را کرد
