عقیق:از مهم‌ترین برنامه‌های خداوند در سیر تاریخ بشریت، ایجاد حکومتی الهی در پرتو مدیریت برترینِ از صالحان و از مجرای امام و خلیفه عالم است که از او در ادبیات دینی به عنوان "منجی" (saviour) یاد می‌شود. با مطالعه بر روی گزاره‌های این تمدن الهی که متشکل از عالی‌ترین ارزش‌های ایمانی و اخلاقی است، می‌توان به این نتیجه دست یافت که بشریت برای رسیدن به این بهشت موعود، باید از سخت‌ترین گذرگاه‌ها عبور کند تا طی آن، مورد تعلیم و تربیت مربیان الهی قرار گیرد، گذرگاه‌هایی که از آن با تعبیر آخرالزمان یاد می‌شود، همچون قوم بنی‌اسرائیل که برای رسیدن به سرزمین موعود، باید از فتنه‌های فرعونیان و هامانیان و با قافله‌سالاری موسای نبی (ع) عبور می‌کردند.
اما آن زمان که امام عصر(عج) ظهور کند، انسان‌های مؤمنی که تحت ولایت آن حضرت در آمده‌اند، به بهترین نعمت‌ها و ثمرات خواهند رسید و گرد و غبار ناجوری‌ها و رخوت‌ها و غفلت‌ها از آنها زدوده می‌شود تا مسیر به سوی رشد معنوی را بدون تعلقات دنیوی و در اوج معنویت طی کنند. امام سجاد علیه‌السلام در توصیف برکات ظهور این منجی بشریت می‌فرماید: «زمانی که قائم ظهور کند خداوند آفت و گزند را از هر مؤمنی برطرف می‌کند و نیرویش را به او باز می‌گرداند؛ إِذَا قَامَ الْقَائِمُ أَذْهَبَ اللَّهُ عَنْ کُلِّ مُؤْمِنٍ الْعَاهَةَ (1) وَ رَدَّ إِلَیْهِ قُوَّته» (غیبت نعمانی، ص. 317) حضرت در این روایت اشاره دارند که قائم (عج) ناجوری‌ها را از تمام اهل ایمان (شامل عموم مردم دنیا که تا آن زمان به آن حضرت ایمان آوردند)، پس می‌زنند و آن توان معنویِ بالقوه‌ای را که به واسطه آلودگی در گناهان و محیط اجتماعی نامناسب از آنها کاسته شده بود، به ایشان باز می‌گرداند تا در نهایت تندرستی مادی و معنوی به رشد خویش بپردازند؛ چرا که آنچه مانع رشد و تعالی انسان‌هاست، آلودگی‌های نفسانی و گناهان ریز و درشتی است که موجب سنگینی افراد می‌شود و به این ترتیب توان معنوی آنها نیز کاسته می‌شود.
همچنین بر اساس روایات، در عصر ظهور، قلب انسان‌ها به عنوان مهم‌ترین پایگاه ایمان، مورد تزکیه قرار می‌گیرد؛ چرا که تا تزکیه واقع نشود، تعلیم و تربیت معنوی سودی در پی نخواهد داشت. یکی دیگر از برکات عصر ظهور، سرکوبی کفار و ظالمان جهت التیام و شفای دل‌های مؤمنینی است که به خاطر ستم آنها زخم برداشته بود؛ امام رضا در روایتی فرمود: «.. در این موقع فرج (و آزادى) مردم فرا مىرسد و آنان که مردهاند دوست مىداشتند که در آن وقت زنده بودند و خداوند دلهاى مردم با ایمان را التیام و شفا مىبخشد؛ ذَلِکَ یَأْتِی لِلنَّاسِ الْفَرَجُ وَ یَوَدُّ الْأَمْوَاتُ أَنْ لَوْ کَانُوا أَحْیَاءً وَ یَشْفِی اللَّهُ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنِین.» 1 (الغیبة (للطوسی)/ کتاب الغیبة للحجة، ص440) همچنین رسول گرامی اسلام(ص) نزدیک به مضمون این حدیث خطاب به سلمان فارسی فرمود: امامانِ پس از من دوزاده نفرند تمامشان از قریش هستند. سپس قائم ما خروج می‌کند و قلوب مؤمنین را شفا می‌بخشد؛ الْأَئِمَّةُ بَعْدِی اثْنَا عَشَرَ ثُمَّ قَالَ کُلُّهُمْ مِنْ قُرَیْشٍ ثُمَّ یَخْرُجُ قَائِمُنَا فَیَشْفِی صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنِین» (کفایة الأثر فی النص على الأئمة الإثنی عشر، ص 44)
پی نوشت:
اشاره به آیه14 سوره توبه: قاتِلُوهُمْ یُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ بِأَیْدیکُمْ وَ یُخْزِهِمْ وَ یَنْصُرْکُمْ عَلَیْهِمْ وَ یَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنینَ؛با آنان بجنگید،تا خدا آنان را به دست شما عذاب و رسوایشان کند و شما را بر ایشان پیروزى بخشد و دلهاى گروه مؤمنان را خنک کند»
منبع:تسنیم
