از معصوم (ع) سؤال كردند كه بعضى از اموات و مردگان را مى ‏بينيم چشم آن ها باز است و بعضى بر هم و بسته است. كدام يك علامت سعادت و شقاوت است .

حضرت فرمود: آن كه چشمش باز است، موقعى كه مرگ آمد، چشمش باز بود. مهلت نداشت كه چشمش را بر هم گذارد . آن كه چشمش بر هم و بسته است، موقعى كه مرگ آمد، چشمش بر هم بود. مهلت نداشت چشم را باز كند . عوام مي گويند آن كه چشمش باز است، چشمش به دنيا و مال و منال است و آن كه چشمش بسته است، از دنيا صرف نظر كرده است.(2)(3)