عقیق:کسانی که به دو روستای العزیزیه و بوصیر ـ که ۱۹ کیلومتر با جنوب قاهره فاصله دارد ـ می‌روند، باور نمی‌کنند این مکان بنا به منابع تاریخی و روایات مردمی که نسل به نسل منتقل شده، مرکز زندگی یوسف بن یعقوب، (پیامبری که مصر را از قحطی و گرسنگی نجات داد) باشد.
این منطقه از جنوب قاهره با وجود شهرت تاریخی اش و بنا به گفته اهالی در فقر به سر می‌برد. دو روستای یاد شده به اضافه دو روستای مجاور به نام‌های «سقاره» و «میت رهینه»، در زمان‌های گذشته شهری را تشکیل می‌دادند که «منف» نام داشت و نخستین پایتخت در تاریخ مصر بوده است.
روستای العزیزیه منسوب به عزیز مصر، وزیر ارشد مصر «بوتیفار بن روحیب» است که هم‌عصر یوسف پیامبر (ع) بود که در زمان خانواده هجدهم فراعنه یعنی ۱۳۵۰ سال قبل از میلاد مسیح می‌زیسته است. در این روستا بنا به آنچه در کتاب «صبح الأعشی» قلقشندی آمده، تفرّجگاه زلیخا (راعیل بنت رماییل) و انبار‌های حبوبات که به آن «تل العزیز» گفته می‌شود، وجود دارد.
منطقه العزیزیه سه هرم تاریخی دارد که قلقشندی در کتابش می‌نویسد، این اهرام از قدیمی‌ترین سازه‌های مصری هستند که طول هر کدام از آن ۳۱۷ ذراع بوده (هر ذراع ۴۶ سانتیمتر است). اما زندانی که می‌گویند یوسف (ع) در آنجا زندانی شد و جایی که خواب‌ها را تعبیر کرد در روستای بوصیر است که مسجد موسی نیز در آنجاست؛ مسجدی که به موسی بن عمران (علیه السلام) منسوب است.
با وجود اینکه ساکنان هفده هزار نفری این منطقه وسط مناظر طبیعی سحرانگیز و در میان درختان سدر و نخل که تا دامنه‌های کوهی کشیده شده زندگی می‌کنند، زندگی فقیرانه‌ای دارند. برای کسانی که از خارج از منطقه برای دیدن آثار تاریخی به خصوص زندان یوسف می‌آیند وارد شدن به آن سخت است. نگهبان می‌گوید، وزارت آثار تاریخی مصر زندان یوسف را «غیر قابل بازدید» اعلام کرده است.
نگهبانی دیگر توصیف ساده‌ای از درون زندان ارائه می‌دهد و می‌گوید، زندان یوسف در حال حاضر یک چهار دیواری است که روی آن دو نخل رسم شده و بالای آن تابلویی است که آیاتی از سوره یوسف (ع) روی آن نوشته شده است. او می‌افزاید: درون آلونک چوبی، چیزی شبیه ضریح است و با پارچه سبز و مشمعی پوشانده شده و پایین آن ورودی سرداب است. زندان در عمق ۳۵ متری این محل قرار دارد و مرور زمان باعث شده تا راه ورود به آن مسدود شود.
مردم روستا به محوطه زندان می‌آیند و تبرّک می‌جویند و به سوی خدا تضرع می‌کنند، آن‌ها بر این باورند که زندان یوسف (ع) محل استجابت دعاست تا جایی که داستان‌هایی در این باب تعریف می‌کنند. مثلا یکی از داستان‌های رایج این است که یک بار دزد‌ها حیوانات کشاورزان را دزدیدند و شب هنگام وقتی که می‌خواستند از روبه روی زندان عبور می‌کنند، دیگر نمی‌توانستند تکان بخورند، اهالی روستا هم روز بعد از خواب بیدار می‌شوند و آن‌ها را دستگیر می‌کنند. البته احمد سامی یکی از روستاییان داستان‌هایی را که در این باره گفته می‌شود، تکذیب می‌کند.پیرامون زندان یوسف متأسفانه مکانی برای خرید و فروش مواد مخدر تبدیل شده است، برخی از افراد هم در آن نواحی زباله‌های خود را می‌ریزند که دولت مصر تدابیری برای رفع این مشکل اندیشیده است.
وزارت آثار تاریخی مصر هم به دلیل اهمال نسبت به این مکان تاریخی و از سوی دیگر چیز‌هایی که مردم درباره اش می‌گویند در نهایت تصمیم گرفت تا زندان را ببندد. برخی درباره این که این مکان واقعاً زندان یوسف است تشکیک می‌کنند و تحقیقاتی باستانی در این زمینه با استفاده از شواهد و آثار به جای مانده در حال انجام است، با این حال طلاب دانشگاه الأزهر و دینداران از استان‌های مختلف مصر به دیدن این زندان می‌آیند.
منبع:تابناک
