عقیق:سوره نور، آيه 37: («فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيها بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ«)
 

غالب مفسران آيه فوق را در ذيل «آيه مشكات» تحليل نموده اند. مشكات انوار الهي در خانه‏ هايى قرار دارد كه خداوند اذن فرموده كه ديوارهاى آن را بالا برند و مرتفع سازند تا از دستبرد دشمنان و شياطين و هوسبازان در امان باشد خانه ‏هايى كه ذكر خدا در آن مي شود و آيات قرآن و حقائق وحى را در آن بخوانند.
روايتى از امام باقر (ع) نقل شده كه فرمود: «هى بيوت الانبياء و بيت على منها»[1]: «اين آيه اشاره به خانه پيامبران است و خانه على نيز از اين زمره محسوب مى ‏شود».
و در حديث ديگرى از پيامبر (ص) مى‏ خوانيم كه به هنگام تلاوت اين آيه از آن حضرت پرسيدند: منظور چه بيوتى است؟! حضرت فرمود: «بيوت الانبياء» است. يكي ديگر از صحابه پرسيد اين خانه (اشاره به خانه فاطمه و على كرد) نيز از آن جمله است؟! پيامبر (ص) فرمود: «نعم من افاضلها»، آرى اين از برترين آنها است»[2].
مي دانيم روش معمول روايات اين است كه به هنگام تفسير، مصاديق روشن را بيان مى ‏كنند. در حقيقت هر كانونى كه به فرمان خدا بر پا شده، و نام خدا در آن برده مى ‏شود، و هر صبح و شام مردان با ايمانى كه زندگى مادى آنها را به خود مشغول و از ياد خدا غافل نمى ‏كند به تسبيح و تقديس در آن مشغولند، چنين خانه ‏هايى مركز مشكات انوار الهى و ايمان و هدايت است. 

پي نوشت:

[1] تفسير نور الثقلين ج 3 صفحه 607.
[2] تفسير مجمع البيان ذيل آيه مورد بحث.

تفسير نمونه، ج‏14، ص 483.