با توجه به گذشت زمان، چهره ظاهری امام مهدی(عج) چگونه است؟

عقیق:پاسخ اجمالی

حضرت مهدی(عج) در سال 255 هـ . ق به دنیا آمدند و با توجه به این که الآن در سال 1428 هـ . ق هستیم عمر حضرت در نیمه شعبان امسال، 1173 سال می‌باشد.

امام زمان(عج) بعد از شهادت پدرش هنگامی که برای نماز جنازه او حاضر شدند مردم او را مشاهده کردند در حالی که طفلی گندم گون بود و موهای فر داشت و بین دندان های جلوی او باز بود.[1]

در مورد قیافه و شکل و شمایل ظاهری حضرت به طور کلی دو دسته روایت وجود دارد:

الف. روایاتی که مطلق است و سنّی را بیان نمی‌کنند و فقط جوان بودن حضرت را متذکر می‌شود:

1. «شابٌ بعد کبر السن»[2] جوان است با این که سن او زیاد است.

2. «رجوعه من غیبته بشرخ الشباب»[3] در بهترین مرحله‌ی جوانی ظهور می‌کند.

3. «فی سن الشیوخ و منظر الشباب»[4] در سن کهن سالان و سیمای جوانان.

ب. روایاتی که علاوه بر تأکید بر جوانی، سن و سال را هم مشخص می‌کند.

1. «فی صورة فتیَ موفق ابن ثلاثین سنه»[5] با چهره‌ی جوانی کامل به سن سی سالگی.

2. «فی صورة شاب دون اربعین سنة»[6] با چهره‌ی جوانی کمتر از چهل سالگی.

3. سن‌اش زیاد و چهره‌اش جوان است به گونه‌ای که در نظر بیننده چهل ساله یا کمتر می‌نماید و از نشانه‌های ایشان آن است که تا زمان وفات پیر نمی‌شود.[7]

شیخ طوسی از برخی از کسانی که حضرت را در طول غیبت صغری مشاهده کردند نقل می کند که آن حضرت جوانی زیبارو ، با بویی معطر ، و هیبتی عظیم بود. راوی می گوید: « هنگامی که سخن می گفت، کسی را بهتر از او در سخن گفتن ندیدم.»[8]

در روایتی دیگر آمده: «قد او نه طولانی است و نه کوتاه ، بلکه معتدل القامه است . سر مبارکش گرد و پیشانی اش پهن است. بینی او کشیده و گونه های او صاف و بر گونه راستش خالی است.»[9]

لازم است در مورد سن و چهره ظاهری حضرت، نکاتی چند را متذکر شویم:

1. می‌دانیم که سن حضرت بیش از هزار سال است و روایاتی که سن ایشان را بین 30 تا 40 سال بیان کرده منظور این است که در زمان ظهور چهره و سیمای نورانی حضرت در این سن است و اختلاف سن در این موضوع موجب تضاد نمی‌باشد، زیرا این اعداد نشانگر سن انسان کامل و جوان است.

از حضرت امام رضا(ع) نقل شده ک فرمود: علامت او این است که او از حیث سن پیر است ولی در ظاهر جوان نشان داده می شود، به حدی که هر گاه کسی به او نظر می افکند گمان می کند که او سی ساله یا کمتر است. و از جمله علامات او آن است که به مرور ایام و شبها پیر نمی شود تا آن که مرگ او را فرا رسد.» [10]

2. البته داشتن عمر طولانی سابقه دارد و اختصاصی به حضرت مهدی ندارد و افرادی مثل نوح (950 سال) در قرآن آمده و یا حضرت خضر نبی که هزاران سال عمر کرده و هنوز زنده است و یا لقمان ابن عاد (3500 سال) و لقمان حکیم(4000 سال) یا زنده بودن حضرت عیسی(ع) از معمرین شمرده شده اند و توجیه علمی آن ، این است که پیری و مرگ در اثر عوامل فرسایشی است و اگر آن عوامل نباشد شخص جوان می‌ماند.[11]

پی نوشت:

[1] نک: موعود شناسی ص 437.

[2] بحارالأنوار 51 217 باب 13- ما فیه ع من سنن الأنبیاء.

[3] غیبت طوسی، ص 421.

[4] اکمال الدین، ج 2، ص 376.

[5]بحارالأنوار 52 287 باب 26 یوم خروجه و ما یدل علیه.

[6]اکمال الدین، ج 1، ص 316.

[7]اکمال الدین، ج 2، ص 65۲.

[8] نک: موعود شناسی ص 437 .

[9] همان.

[10]موعود شناسی ص 555.

[11]ر.ک: عدالت گستر جهان، ابراهیم امینی.