۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۷ : ۱۸
اهمیت اطاعت از خدا و غافل نشدن از او و فرامینش نکاتی است که در این آیه آمده و کسانی که هیچ چیز دنیایی نتواند آنها را از یاد خدا غافل کند قطعاً سعادتمند دنیا و آخرت هستند.
مردان و زنان با ایمانی که از هدایت الهی بهرهمند میشوند، برای رفع نیازهای مادی و دنیوی خود تلاش میکنند و به کسب و کار و تجارت میپردازند، اما این کارها آنها را از امور معنوی و انجام وظایف دینی باز نمیدارد و همواره به فکر عاقبت کار خود هستند و توجه دارند که باید در دادگاه قیامت حاضر شده و پاسخگوی کارهای خود باشند. همین امر، به عنوان عاملی قوی، اهل ایمان را از زشتیها باز می دارد و به سوی کارهای خوب و شایسته سوق میدهد.
به این آیات توجه کنید
رِجَالٌ
لَّا تُلْهِیهِمْ تِجَرَةٌ وَلَا بَیْعٌ عَن ذِکْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ
الصَّلَوةِ وَ إِیتَآءِ الزَّکَوةِ یَخَافُونَ یَوْماً تَتَقَلَّبُ فِیهِ
الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَرُ(۳۷)
لِیَجْزِیَهُمُ اللَّهُ أَحْسَنَ مَا عَمِلُواْ وَیَزِیدَهُم مِّن فَضْلِهِ وَاللَّهُ یَرْزُقُ مَن یَشَآءُ بِغَیْرِ حِسَابٍ(۳۸)
ترجمه
مردانى
که هیچ تجارت و معاملهاى آنان را از یاد خدا و برپاداشتن نماز و پرداخت
زکات، سرگرم و مشغول نمىکند، از روزى که در آن، دلها و چشمها دگرگون
مىشود بیمناکاند.(۳۷)
تا خداوند به آنان به نیکوتر از آنچه
کردهاند پاداش بدهد و از فضل و رحمت خویش بر پاداششان بیافزاید و خداوند
هر کس را بخواهد بدون حساب روزى مىدهد.(۳۸)
کلمه «رِجال» در این آیه شامل همه بندگان خدا مىشود، چه مرد و چه زن. «تجارت»، داد و ستد دائمى براى به دست آوردن سود است، ولى «بیع» خرید و فروش مقطعى براى رفع نیازهاى زندگى است.(تفسیر المیزان)
در حدیث مىخوانیم: مراد از کسانى که در این آیه از آنها یاد شده است، تجارى هستند که با شنیدن صداى اذان، تجارت را رها مىکنند و به سوى نماز مىروند.
تجارت، تنها عاملى نیست که انسان را سرگرم مىکند و از یاد خدا باز مىدارد، عوامل دیگرى نیز در قرآن کریم ذکر شده است، از جمله: تکاثر، آرزو، فرزند و دوست بد.
پیام ها
کسانى که تجارت آنان را غافل نکند، مردان بزرگى هستند. («رجالٌ» با تنوین آمده که علامت بزرگى و عظمت است)
اگر ایمان و اراده قوى باشد، ابزار و وسائل اثرى ندارند. «لا تُلهیهم تجارة»
بازار اسلامى، هنگام نماز باید تعطیل شود. «لا تُلهیهم تجارة»
حتّى کارهاى حلال و مباح نباید انسان را از یاد خدا غافل کند، چه رسد به کارهاى مکروه و حرام. «لا تُلهیهم تجارة»
ترک تجارت، ارزش نیست، بلکه تجارت همراه با یاد خدا و نماز و زکات ارزش است. «لا تُلهیهم تجارة... عن ذکر اللّه و...» (مردان خدا براى زندگى دنیوى تلاش مىکنند، ولى از آخرت غافل نیستند.)
ایمان به آخرت، دنیا را نزد انسان کوچک مىکند. «لا تُلهیهم... یخافون یوماً»
با این که نماز ذکر خداست، ولى به خاطر اهمیّت، جداگانه مطرح شده است. «ذکر اللّه و اقام الصلوة»
نماز و زکات، در کنار یکدیگرند و کسانى استحقاق ستایش دارند که اهل هر دو باشند. «اِقام الصّلوة و ایتاء الزّکاة»
دنیا، شما را از آخرت غافل نکند. «یَخافون یوماً»
صحنههاى قیامت، چشمها را خاشع و دلها را منقلب مىسازد. «تَتقلّب فیه القلوب والابصار»
خداوند کم و کاستىهاى اعمال مردان خدا را جبران کرده و پاداش کامل به آنان مىدهد. «لِیجزیَهم اللّه أحسن ما
عملوا»
پاداش را بیش از عمل بدهید. «و یزیدهم من فضله» (در اسلام سفارش شده است که مزد را معیّن کنید، ولى هنگام
پرداخت بیش از آن مقدار بدهید.)
اگر از سود دنیا بگذرید، به سود بىحساب آخرت مىرسید. «لاتُلهیهم تجارة - واللّه یرزق ... بغیرحساب» (مراد از رزقِ
بىحساب، پاداشى فراوان و فوق انتظار است.)
منبع:فارس