امام خمینی(ره) می‌فرماید: صحیفه کامله سجادیه، نمونه کامل قرآن صاعد و از بزرگ‌ترین مناجات عرفانى در خلوتگاه انس است که دست ما کوتاه از نیل به برکات آن است. این کتاب مقدس، همچون قرآن کریم سفره‌ای الهى است.
عقیق:«دعا» از جمله رفتارهای زیبایی است که اهل‌بیت(ع) آن را به ما آموختند و حتی می‌توان از آن با تعبیر سلاح مومن نام برد که در بسیاری اوقات با دعا کردن ـ با توجه و اخلاص ـ به سرعت بسیاری از ناجوری‌ها و معضلات پس زده می‌شود و گشایش‌هایی نیز ایجاد می‌شود.
ما مومنان و شیعیان باید این ببالیم و فخر کنیم که ادعیه‌هایی همچون «دعای عرفه»، «صحیفه سجادیه» و ... در اختیارمان است، اما به راستی چقدر با این گنجیه‌های معرفت انس گرفته‌ایم و از نور آنها بهره برده‌ایم؟ به راستی انسان وقتی به این مناجات‌های زیبا رجوع می‌کند، تازه شیوه دعا کردن و صحبت با خدا را می‌آموزد که این خود، بسیار جای شکر دارد.
حال به بهانه فرا رسیدن سالروز شهادت امام زین‌العابدین(ع)، گوشه‌ای از بیانات امام خمینی(ره) درباره اهمیت و جایگاه کتاب «صحیفه سجادیه» را مرور می‌کنیم:
«صحیفه کامله سجادیه، نمونه کامل قرآن صاعد و از بزرگ‌ترین مناجات عرفانى در خلوتگاه انس است که دست ما کوتاه از نیل به برکات آن است؛ آن کتابى است الهى که از سرچشمه نوراللَّه نشأت گرفته و طریقه سلوک اولیاى بزرگ و اوصیاى عظیم الشأن را به اصحاب خلوتگاه الهى مىآموزد»
* این کتاب مقدس، همچون قرآن کریم سفره‌ای الهى است
امام خمینی(ره) همچنین با اهدا یک جلد از این کتاب ارزشمند به یکی از نوادگان خود، «صحیفه سجادیه» را اینگونه توصیف می‌کند:
«صحیفه سجادیه،کتاب شریفى است که سبک بیان معارف الهیه اصحاب معرفت را چون سبک قرآن کریم بدون تکلف الفاظ در شیوه دعا و مناجات براى تشنگان معارف الهیه بیان مىکند. این کتاب مقدس چون قرآن کریم سفره الهى است که در آن، همه گونه نعمت موجود است و هرکس به مقدار اشتهاى معنوى خود از آن استفاده مىکند. این کتاب همچون قرآن الهى ادقِّ معارف غیبى که از تجلیات الهى در ملک و ملکوت و جبروت و لاهوت و مافوق آن حاصل مىشود در ذهن من و تو نیاید و دست طلبکاران از حقایق آن کوتاه است، به شیوه خاص خود قطراتى که از دریاى بیکران عرفان خود مىچشاند و آنان را محو و نابود مىکند.