اصل کار نفس خود انسان است. ناچاریم آن را نگاه کنیم. صلوات بفرست شاید خوب شد، نجیب شد. شاید هم در دست من مظلوم است؛ هر چیز بدی را به او نسبت می‌دهم و تا به حال یک دست هم برسرش نکشیده‌ام. همیشه با آن دعوا کرده‌ام. خلاصه نفس خود را اذیت کرده‌ام.
می‌گویند: شخصی می‌خواست ریاضت بکشد و ماست نخورد. با بقّال سرمحل بد خلقی می‌کرد. بقال که مرد رندی بود فهمید و به او گفت: عموجان برو ماستت را بخور! بله، نفس بد است، ولی چه می‌شود کرد. باید آن را رام کرد، او را به حمام برد و شست و شو داد.

پی نوشت:

کتاب طوبی محبت – ص 136
مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی

منبع:تسنیم