هر وقت با خدا خلوت می‌کنید این همان توجه است، چنان حق را می‌بینی که حس می‌کنی قوای ظاهری شما آرام شده است. درون آدم چقدر قشنگ است. چون باطن، قیامت و حساب و برزخ و بهشت است. همه این‌ها در باطن است. ظاهر آدم همان است که در دنیاست، ترس، وحشت، اضطراب، نان و آب.
اگر دستی به سریتیمی بکشی، آنها هم بر سر من و شما دست می‌کشند. ما  هم یتیم هستیم. وقتی آدم پدرش را نبیند یتیم است. خوشا به حال یتیم‌های آخرالزمان. تا امامشان را ندیده‌اند یتیمند. وقتی به سلامتی آثار و عزّتش را دیدند پدر‌دار می‌شوند. پدردار خیلی سربلند است.

پی نوشت:

1- مفاتیح الجنان، دعای ندبه.
2- سوره انعام، آیه 79.
کتاب طوبی محبت – ص 107
مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی

منبع:تسنیم