عقیق:صفحه «نغمههای بهشتی» ویژه معرفی قاریان برجسته جهان اسلام در khamenei.ir منتشر شده است. در این صفحه گزیدهای از بیانات رهبر معظم انقلاب درباره برخی از قاریان جهان اسلام از جمله «عبدالفتاح شعشاعی»، «مصطفی اسماعیل»، «ابوالعینین شعیشع»، «محمد صدیق منشاوی»، «عبدالباسط»، «مصطفی غلوش» و «شحاتانور» آمده است. در قسمتی دیگر نیز در کنار بیانات رهبری درباره این قاریان برجسته؛ زندگینامه، تصاویر، صوت و فیلم تلاوت آنها قرار گرفته است که ما در ادامه به معرفی استاد «محمدصدیق منشاوی» میپردازیم. شهیدالقراء/ قاری قرآنی که تا لحظه مرگ دست از تلاوت برنداشت شیخ محمدصدیق منشاوی استاد محمد صدیق منشاوی در سال 1299شمسی در شهر منشاه مصر زاده شد. پدرش شیخ صدیق منشاوی از قاریان قرآن بود که گفتهاند هیچگاه برای تلاوتهایش پول نمیگرفت. محمدصدیق با تشویق و تعلیم پدر به آموزش معارف قرآنی و تعلیم قرائتهای مختلف پرداخت و مانند دیگر قاریان مصری با حفظ کل قرآن کریم وارد عرصه تلاوت شد. او به قرائات سبعه و عشره و راویان تسلطی کامل داشت. شیخ محمدصدیق، به واسطه زندگی کوتاهش به کشورهای محدودی مسافرت کرده است. در اواخر عمر، پزشکان به دلیل بیماری او را از تلاوت برحذر داشته بودند اما استاد منشاوی نمیتوانست که از قرآن و خواندن آن دور بماند. برای همین، تا واپسین روزهای عمر به تلاوت ادامه داد تا بیماریاش شدت یافت و در سن 49 سالگی، از دنیا رفت. از این رو در میان علاقهمندان به قرآن به لقب «شهیدالقراء» مفتخر شد. تلاوتهای جاودانهای از منشاوی بهجای مانده که او را در زمره مشهورترین قاریان جهان اسلام قرار داده است. محمودصدیق برادر او هم از قاریان مشهور مصر است که به شیوه برادر تلاوت میکند. محمودصدیق در سال 1370به ایران سفر کرده و با رهبر معظم انقلاب هم دیدار داشته است. منشاوی در اوج دنیای تلاوت است «من گمان نمىکنم درهیچ ارتشى ما داشته باشیم کسانى را که مثل قراء بزرگ قرآن بخوانند. این قرایى که این آقایان شبیه آنها مىخوانند، جزو قراء درجه یکاند مثل مرحوم منشاوى، اینها کسانى هستند که در دنیاى قرآنخوانى آن اوجها هستند. فرزندان ما کم و بیش شبیه آنها و مثل آنها دارند مىخوانند. البته نمىخواهم حالا جورى بگویم که خیال کنند حتما دیگر به اوج رسیدند، نه هنوز اینها جا دارند براى پیش رفتن خیلى باید کار بکنند، اما در آن خطاند، در آن روال دارند حرکت مىکنند؛ این خیلى مهم است». [بیانات رهبری در 1363/11/24]