عقیق:(بدان ای سالک راه حق!) عبودیت دنیا به معنای وابستگی است و اگر کسی عبد دنیا شود، به اسارت دنیا می‌رود و به آن وابسته می‌گردد. یعنی هم از نظر درونی نسبت به مادیات خضوع تام نشان می‌دهد و هم از نظر بیرونی، از شهوت و غضب خویش اطاعت می‌کند، زیرا عبودیت مرکب از خضوع تام قلبی و اطاعت اعضا و جوارح است. عبودیت دنیا موجب توقف می‌شود و برای انسان حالت ایستایی بوجود می‌آورد. یعنی دلبستگی به مظاهر مادیت، موجب می‌شود که انسان متوقف شده و در نهایت پوچ و بی‌ارزش شود، اما عبودیت الله تعالی دقیقا برعکس است و موجب رشد، شکوفایی و اوج گرفتن انسان می شود. (1) پی نوشت: 1-رسائل بندگی، آیت‌الله شیخ مجتبی تهرانی، ص123 منبع:کیهان